Ένα μοναδικό Roadtrip, ένα φανταστικό ταξίδι στην Καππαδοκία με αυτοκίνητο.
Ξεκινήσαμε ο καθένας από την πόλη του για να ανταμώσουμε και να ξεκινήσουμε παρέα την εκδρομή μας. Βρεθήκαμε κοινό σημείο συνάντησης και κάπως έτσι ξεκίνησε η περιπέτεια μας.
Από την είσοδο μας στην Τουρκία γνωρίσαμε ανθρώπους πρόθυμους να μας βοηθήσουν, να μας δώσουν το τηλέφωνο τους σε περίπτωση που χρειαστούμε κάτι καθ’ όλη τη διάρκεια του ταξιδιού μας. Ευτυχώς, ήταν όλα αχρείαστα.
Οι οδικοί άξονες εξαιρετικοί, μας μετέφεραν μετά από σχεδόν 12 ώρες ταξίδι στην Νικόπολη ή izmit. Το ξενοδοχείο εξαιρετικό και οι τιμές χαμηλές, αφού το δωμάτιο στοίχισε 20 ευρώ.
Την επόμενη μέρα, μετά από μια πολύωρη περιπλάνηση σε ένα εμπορικό κέντρο πήραμε τον δρόμο για την ροζ λίμνη. Το τοπίο σεληνιακό, η περιοχή πανέμορφη, το ιδανικότερο όμως είναι να φτάσετε μέρα για να έχετε καλύτερη ορατότητα.
Το βράδυ, κατά τη 1, φτάσαμε στο Goreme της Καππαδοκίας. Στον δρόμο μας καλωσόρισαν διακοσμητικά άλογα και αερόστατα αυξάνοντας ακόμα περισσότερο την χαρά μας για την εκδρομή μας αυτή.
Η επιλογή του ξενοδοχείου, το οποίο ήταν cave hotel αποδείχτηκε εξαιρετική, αφού σου δημιουργούσε την αίσθηση της σπηλιάς ενώ παρέπεμπε στο στυλ των παλιών σπιτιών της Καππαδοκίας.
Και έτσι, ξημέρωσε η τρίτη μέρα, το πρόγραμμα της οποίας ήταν γεμάτο: υπόγεια πόλη στη Μαλακοπή (Derinkuyu), κάστρο και κοιλάδα των περιστεριών στην Uchisar, το ωραιότερο ηλιοβασίλεμα στη Red Valley όπου όλα γίνονται κατακόκκινα υπό το φως του ηλιοβασιλέματος, στάση στο σημείο όπου στέκουν αγέρωχος οι Three Beauties (Üç Güzeller) έξω από το Urgup , μια μικρή στάση στο Urgup και καταλήξαμε για φαγητό στη Σινασο (Mustafapaşa).
Η Σινασός αποτελούσε ένα από τα ελληνόφωνα χώρια της Καππαδοκίας, κάτι το οποίο γίνεται άμεσα αντιληπτό από τα παλιά αρχοντικά σπίτια, κάποια από τα οποία έχουν ακόμα ελληνικές επιγραφές και από την εκκλησία των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης στην πλατεία του χωριού και το μοναστήρι στα 10 λεπτά από την εκκλησία. Ο χώρος έχει μια δική του μαγεία που σε γεμίζει με συγκίνηση, ενώ οι κάτοικοι με το που μαθαίνουν την ελληνική μας καταγωγή μας μιλούν για την παλιά αυτή γωνία όπου ζούσαν Έλληνες.
Η επιστροφή στο ξενοδοχείο δεν άργησε αφού η επόμενη ημέρα είχε πρωινό ξύπνημα στις 3 και μισή το πρωί, μιας και στις 4:15 θα ξεκινούσαμε από το ξενοδοχείο μας για τον βασικότερο λόγο αυτού του ταξιδιού: βόλτα με το αερόστατο!!!
Μας παρέλαβε λοιπόν η εταιρεία που είχαμε κλείσει, η οποία αποδείχτηκε εξαιρετική, μας πήγαν στα γραφεία τους, ήπιαμε το καφεδάκι μας, μας χώρισαν σε ομάδες και ξεκινήσαμε για την κοιλάδα εκκίνησης της πτήσης μας.
Ήμασταν πολύ τυχεροί για 2 λόγους: 1ον ο καιρός ήταν εξαιρετικός. 2ον επιλέξαμε πολύ σοφά αερόστατο με διαμερίσματα για να είμαστε πιο ανεξάρτητοι και να κινούμαστε άνετα στη γωνία μας, χωρίς να ενοχλούμε ή να μας ενοχλεί κανείς.
Ειλικρινά, δεν υπάρχουν λόγια για να περιγράψει κάποιος την εμπειρία αυτή.
Νομίζεις ότι βλέπεις όνειρο, δεν μπορείς πραγματικά να το πιστέψεις! Η άνοδος του αερόστατου έγινε τόσο ομαλά, πετάξαμε πάνω από την Καππαδοκία, είδαμε την ανατολή του ήλιου ανάμεσα σε άλλα πολλά πολλά πολύχρωμα αερόστατα, ο “πιλότος” ήξερε τι πρέπει να κάνει για να μας ανεβάσει την αδρεναλίνη και όλοι ήταν με ένα χαμόγελο στο πρόσωπο τους, κάτι το οποίο δεν βλέπουμε συχνά στις μέρες μας. Ίσως, αυτό να ήταν που το έκανε ακόμα πιο μοναδικό.
Το τοπίο μαγευτικό, νεόνυμφα ζευγάρια είχαν πάρει τη θέση τους για τις φωτογραφίες του γάμου τους, και κόσμος που είχε έρθει να δει τον ουρανό να γεμίζει ταξιδιάρικα μπαλόνια.
Η προσγείωση μας έγινε σε ένα λιβάδι, μας δόθηκε από ένα αναμνηστικό βραβείο, μας κεράσανε σαμπάνια με ή και χωρίς αλκοόλ κ πήραμε τον δρόμο της επιστροφής. Μια ώρα στους αιθέρες μας γέμισε με τόση ευτυχία που μέρες μετά κ ακόμα χαμογελάμε!
Αφού ξεκουραστήκαμε ελάχιστα ξαναπήραμε τους δρόμους με άλλον αέρα, αυτόν των αιθέρων!!!
Zelve open air museum, love valley, Καισάρεια (Kayseri), Προκόπι (Urgup) ακολούθησαν ενώ η μέρα έκλεισε με μια μαγευτική βόλτα με τις γουρούνες.
Μια διαδρομή μέσα σε κοιλάδα, κάτω από γέφυρες, ανάμεσα από το μαγευτικό τοπίο της Καππαδοκίας. Γαργαλιστική λεπτομέρεια: το φύσημα με αέρα στο τέλος για να καθαρίσουμε από την σκόνη.
Το διήμερο στην Καππαδοκία ήταν γεμάτο με εικόνες, εμπειρίες ζωής, γέλια και πολλές αναμνήσεις που θα μας ακολουθούν για μια ζωή.
Την Πέμπτη το πρωί, ξυπνήσαμε στις 5:30 όπου ανεβήκαμε στην ταράτσα του ξενοδοχείου μας για να δούμε τα αερόστατα να πετούν πάνω από το Goreme και ενώ λέγαμε ότι θα είμαστε οι μοναδικοί που σηκώθηκαν αχάραγα, διαπιστώνουμε ότι όλες οι ταράτσες των ξενοδοχείων είναι γεμάτες για τον ίδιο λόγο. Ο ουρανός γεμάτος πολύχρωμα μπαλόνια, που πετούσαν κυριολεκτικά πάνω από το κεφάλι μας σε παραπέμπει σε διήγημα του Ιουλίου Βερν και στη φαντασία που τα χαρακτηρίζει.
Κάπου εδώ ξεκινούν τα ωραία του road trip. Ενώ το αρχικό σχέδιο ήταν να επισκεφθούμε την Προύσα αποφασίζουμε στις 7 το πρωί να φτιάξουμε τις βαλίτσες μας και να πάμε στη Σμύρνη (Izmit). Ενδιάμεση στάση κάναμε στο Παμούκαλε (Pamukkale) το οποίο αποτελείται από πισίνες που δημιουργήθηκαν τα ανθρακικά ορυκτά που βρίσκονται στις θερμές πηγές και στον λευκό τραβερτίνη.
Η ανάβαση σε γεμίζει με χαρά σαν μικρό παιδί, αφού τσαλαβουτάς ξυπόλητος στις λίμνες!!! Η ενέργεια που παίρνεις από την εμπειρία αυτή εξηγείται στο τέλος της διαδρομής καθώς βρίσκεσαι στον αρχαιολογικό χώρο της Ιεράπολης! Το αρχαίο θέατρο της μαγικό, ενώ κάθε γωνιά της σου δημιουργεί δέος!!
Η μέρα τελείωσε με την άφιξή μας στη μαρτυρική Σμύρνη (Izmir), όπου μετά από ένα ξεκούραστο βράδυ πήραμε και πάλι τους δρόμους. Ξεκινήσαμε την περιήγηση μας από το κάστρο, στο κέντρο στο ρολόι που αποτελεί το σήμα κατατεθέν της πόλης, χαθήκαμε με τον κόσμο στις αγορές της και καταλήξαμε πίσω από το ελληνικό προξενείο στην παλιά ελληνική συνοικία, όπου η αρχιτεκτονική των σπιτιών φωνάζει Ελλάδα.
Την τελευταία μας μέρα, την περάσαμε στην αρχαία Τροία, στον αρχαιολογικό χώρο και στο αρχαιολογικό μουσείο της Τροίας, ένα βιομηχανικό κτίριο πολύ όμορφα χωρισμένο που σου δίνει πλήρη στοιχεία για την περιοχή και για τον Τρωικό πόλεμο. Στίχοι από την Ιλιάδα το ομήρου σε πολλές γλώσσες και στα ελληνικά δίνουν πληροφορίες για τον πόλεμο.
Το βράδυ, πήγαμε στα Δαρδανέλια για φαγητό και για να πάρουμε το καραβάκι να περάσουμε απέναντι και από εκεί να πάμε στα σύνορα και πίσω στο σπίτι.
Αν κάνουμε έναν απολογισμό του ταξιδιού μας, πραγματικά υπάρχουν στιγμές που οι εικόνες και οι εμπειρίες μας είναι τόσο έντονες που τα λόγια είναι πολύ φτωχά για να τις περιγράψουν.
Θεωρώ, πως ήταν ένα πραγματικά επιτυχημένο ταξίδι, γεμάτο και κυρίως με εξαιρετική παρέα και διάθεση που είναι και το βασικό χαρακτηριστικό για ένα επιτυχημένο road trip!
The travellers
Βόγλη Νικολέτα
Ζούρου Φωτεινή
Κόρδας Παναγιώτης
Εις το επανιδείν φίλοι μου και σε νέες περιπέτειες!!!
Στα συν
-Η ευγενική συμπεριφορά των περισσότερων. Πάντα πρόθυμοι να σε βοηθήσουν.
-Οι σχετικά χαμηλές τιμές των ξενοδοχείων στις οποίες συμπεριλαμβάνεται πάντα και το πρωινό.
-Η μοναδικότητα του τοπίου
-Στις πιο πολλές περιοχές, ιδιαίτερα στις τουριστικές μπορείς να πληρώσεις με euro.
Στα πλην
-Η συμπεριφορά των οδηγών. Πραγματικά δεν ξέρεις από που θα σου έρθει Το φλας πρέπει να είναι διακοσμητικό στα αυτοκίνητα της Τουρκίας και πιθανόν να μην υπάρχει και στο λεξιλόγιο τους, αυτό πρέπει να το ψάξω.
-Προτιμήστε να πληρώνετε με κάρτα γιατί στην ισοτιμία το πιο πιθανό είναι να σας “κλέψουν”
-Το μποτιλιάρισμα. Πότε δεν περνάμε σε ώρα αιχμής.
