«Δεν μετάνιωσα που έφυγα από την Αθήνα»

0
616

Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΔΩΣΕΙ ΤΟ 2009 Ο ΑΕΙΜΝΗΣΤΟΣ Ν. ΦΡΑΓΚΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ ΣΤΑ «ΝΕΑ»

Όσο μικρότερος είναι ο τόπος, τόσο το καλύτερο για τη Δικαιοσύνη. Οι δικαστές αποδίδουν καλύτερα. Υπηρετούν τη Δικαιοσύνη με αξιοπρέπεια. Το ίδιο και οι δικηγόροι, που έχουν το περιθώριο και να ζήσουν».

Δικηγορεί επί 48 χρόνια και παρά το γεγονός ότι σπούδασε στην Αθήνα, όπου ολοκλήρωσε και την άσκησή του διδάσκοντας παράλληλα Εμπορικό Δίκαιο σε γνωστό φροντιστήριο, δεν υπέκυψε ποτέ στους πειρασμούς της πρωτεύουσας. Με αφορμές το ότι οι γονείς του ζούσαν στην Αμαλιάδα αλλά και μια πολύ σοβαρή πρόταση για συνεργασία από ένα σημαντικό δικηγορικό γραφείο της περιοχής, ο κ. Νίκος Φραγκογιαννόπουλος επέστρεψε στην ιδιαίτερη πατρίδα του. Και δεν το μετάνιωσε ποτέ! Και μόνο η δήλωσή του ότι δεν έχει κινητό τηλέφωνο και δεν θέλει να αποκτήσει, αρκεί για να γίνει αντιληπτή η διαφορά ρυθμών και ζωής μεταξύ κέντρου και περιφέρειας.

Στους φίλους και συναδέλφους του που συχνά τον μέμφονται διότι προφανώς έστρεψε τα νώτα σε μια μεγάλη καριέρα στην Αθήνα περιορίζοντας τη δραστηριότητά του σε μια μικρή επαρχιακή πόλη, ο κ. Φραγκογιαννόπουλος απαντά: «Οι συνθήκες ζωής και δουλειάς δεν συγκρίνονται με αυτές της Αθήνας. Όλα είναι σχετικά με τους στόχους που έχει ο καθένας, καθώς και με τις αντιλήψεις του περί επαγγελματικής σταδιοδρομίας. Προσωπικά δεν έχω κανένα έλλειμμα. Έκανα αυτό που μου πήγαινε περισσότερο και απολαμβάνω, ακόμη και σήμερα, την άσκηση της δικηγορίας στην Αμαλιάδα».

Η ζωή στην Αμαλιάδα πάντως δεν εξαντλείται στα δικαστήρια για τον κ. Φραγκογιαννόπουλο. Ούτε η ενασχόληση με τα κοινά τον άφησε ποτέ ασυγκίνητο, ούτε, πολύ περισσότερο, η καλώς εννοούμενη κοινωνική ζωή. Λάτρης της μουσικής, με εκατοντάδες δίσκους στην κατοχή του, που καλύπτουν όλη την γκάμα, από ρεμπέτικο έως κλασικό ρεπερτόριο, κινηματογραφόφιλος και μέγας φίλος του βιβλίου, αναρωτιέται γιατί θα περνούσε καλύτερα αν ζούσε στην Αθήνα.

Οι διαφορές με την Αθήνα. «Οι κοντινές αποστάσεις δεν σε εμποδίζουν να στερηθείς οτιδήποτε θέλεις να απολαύσεις. Στην Αθήνα οι δικηγόροι επιστρέφουν κατάκοποι αργά το βράδυ, αφού έχουν περάσει μια ημέρα γεμάτη ταλαιπωρία. Από τις ουρές στα δικαστήρια και τις πολύωρες αναμονές έξω από τις δικαστικές αίθουσες, τη δύσκολη μετακίνηση στους δρόμους της Αθήνας- όπου συχνά κάποια διαδήλωση τούς αποκλείει- έως τα αλλεπάλληλα ραντεβού στο γραφείο τους, με ποια διάθεση να ασχοληθούν και με άλλα πιο ευχάριστα πράγματα;», λέει στα «ΝΕΑ» ο κ. Φραγκογιαννόπουλος. Ο ίδιος, παρά το γεγονός ότι εδώ και κάποιες δεκαετίες είναι από τους πλέον περιζήτητους δικηγόρους της περιοχής, ακολουθεί καθημερινά ένα πρόγραμμα που του επιτρέπει και να ζήσει. Ξεκινάει νωρίς το πρωί από το σπίτι του, περνάει για λίγο από το γραφείο του και διανύοντας πεζή ελάχιστα μέτρα, φθάνει στα δικαστήρια. Τυχόν καθυστέρηση της εκδίκασης της υπόθεσής του δεν τον εγκλωβίζει στο δικαστικό μέγαρο. Με μεγάλη ευκολία πετάγεται και πάλι στο γραφείο του ή στο αγαπημένο του βιβλιοπωλείο και, υπολογίζοντας τον χρόνο, επιστρέφει.

Ξεκούραση το μεσημέρι. Το μεσημέρι, μόλις τελειώσουν ή αναβληθούν οι υποθέσεις του, γυρίζει πάντα στο σπίτι του, τρώει, διαβάζει τις εφημερίδες του (συνήθεια καθημερινή που δεν παραλείπει ποτέ) ξεκουράζεται και πηγαίνει πάλι στο γραφείο για ραντεβού ή μελέτη δικογραφιών. Οκτώ το αργότερο, οι επαγγελματικές υποχρεώσεις έχουν περαιωθεί. Μια κινηματογραφική ταινία, μια ενδιαφέρουσα διάλεξη, επιλεγμένες κοινωνικές συναναστροφές ή ένα καλό βιβλίο, καινούργιο απόκτημα για την ανυπολόγιστης αξίας βιβλιοθήκη του, ολοκληρώνουν την ημέρα του. Το 24ωρο της ζωής στην επαρχία, που μόνο ανιαρό δεν είναι.

Στις συνθήκες αυτές άλλωστε αποδίδει και τη δυνατότητά του να ασχολείται με μια σειρά άλλων θεμάτων, πλην των νομικών, να διαβάζει, να γράφει ποίηση. Γι΄ αυτό και είναι συχνά ο βασικός ομιλητής σε εκδηλώσεις με επιστημονικό και, κυρίως, φιλοσοφικό αντικείμενο. Ο κ. Φραγκογιαννόπουλος χρημάτισε και πρόεδρος του τοπικού Δικηγορικού Συλλόγου, που αριθμεί σήμερα 72 μέλη. «Η αξιοπρεπής συμπεριφορά χαρακτηρίζει τις σχέσεις μεταξύ των δικηγόρων, παρά την καθημερινή τριβή στα δικαστήρια. Αν σκεφθείτε ότι δεν έχουμε καθόλου πειθαρχικά αδικήματα, θα αντιληφθείτε το κλίμα», τονίζει.
Τα κενά στις οργανικές θέσεις των δικαστών αποτελούν για τον εμπειρότατο δικηγόρο, το μεγαλύτερο πρόβλημα στα δικαστήρια της πόλης. «Οι δίκες αναβάλλονται για έναν χρόνο εξ αιτίας του μικρού αριθμού δικαστικών λειτουργών», επισημαίνει, αν και γενικότερα χαρακτηρίζει καλή τη λειτουργία των δικαστηρίων. «Όταν έγινα δικηγόρος Αμαλιάδας, προ 48 ετών, ο Σύλλογος αριθμούσε 17 μέλη, ενώ λειτουργούσαν στην περιοχή του Πρωτοδικείου Αμαλιάδας οκτώ Ειρηνοδικεία και οκτώ έδρες Μονομελούς Πρωτοδικείου.

Στη συνέχεια μειώθηκε ο συνολικός πληθυσμός, μειώθηκαν τα Ειρηνοδικεία και τα Μονομελή, αλλά αυξήθηκαν οι δικηγόροι. Για τους νέους η επαγγελματική αποκατάσταση είναι και στην περιφέρεια εξίσου δύσκολη με την Αθήνα», λέει ο κ. Φραγκογιαννόπουλος στα «ΝΕΑ».