Απορία
Το διάβασα και σας το μεταφέρω: «Η ΕΛΜΕ Ηλείας καλεί τους μαθητές του νομού να συμμετάσχουν, δυναμικά στην απεργία την Παρασκευή 28 Φλεβάρη που συμπληρώνονται δύο χρόνια από το έγκλημα στα Τέμπη. Καλεί τα μαθητικά συμβούλια των σχολείων του νομού να πάρουν απόφαση συμμετοχής στις απεργιακές κινητοποιήσεις με ποικίλες καλλιτεχνικές δημιουργίες (τραγούδια, ποιήματα, θεατρικά δρώμενα, δημιουργία αφίσας, πανό, πλακάτ κλπ) ή ό.τι άλλο αυτά αποφασίσουν»… παράλληλα ενημερώνει ότι οι απεργιακές κινητοποιήσεις θα γίνουν στο Πύργος, πλατεία Σάκη Καράγιωργα, 11:00 π.μ. και στην Αμαλιάδα, πλατεία Αγ. Αθανασίου, 09:00 π.μ. Το ερώτημα το οποίο προκύπτει από την σχετική ανακοίνωση, είναι για επιλέχθηκε η ώρα της κινητοποίησης και κατ επέκταση του καλέσματος προς τους μαθητές να συμπέσει με την ώρα που όλα τα σχολεία, είναι ανοιχτά, καθώς μία τέτοια επετειακή διοργάνωση θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί ακόμα και τις απογευματινές ώρες;
Σταθερό προβάδισμα
Προβάδισμα 11,1 μονάδων της ΝΔ έναντι του ΠΑΣΟΚ στην πρόθεση ψήφου, δείχνει το πρώτο μέρος της δημοσκόπησης της Alco για λογαριασμό του Alpha.
H Νέα Δημοκρατία κρατά σταθερό προβάδισμα έναντι του ΠΑΣΟΚ με 24,4% έναντι 13,3%, καθώς και τα δύο κόμματα παρουσιάζουν απώλειες.
Πτώση και για τον ΣΥΡΙΖΑ που είναι στο 7,3% στην 5η θέση, πίσω από το ΚΚΕ (7,7%) και την Ελληνική Λύση (7,6%). Κερδισμένη είναι η Φωνή Λογικής με 5,7% και η Πλεύση Ελευθερίας με 5,6%, ενώ στη Βουλή μπαίνει με 3,3% η Νίκη. Για την Πλεύση, ο πρόεδρος της Alco, Γ. Παναγόπουλος, είπε πως έχει εισροές από όλα τα κόμματα. Εκτός Βουλής το κόμμα του Στ. Κασσελάκη και η Νέα Αριστερά, με 2,7% και 1,4% αντίστοιχα.
Οι συσπειρώσεις
Στη δημοσκόπηση της Alco καταγράφονται και τα ποσοστά συσπείρωσης, με τη ΝΔ να είναι στο 56%, έχοντας απώλειες 11 μονάδων. Οι διαρροές της κατευθύνονται κυρίως σε Ελληνική Λύση και Φωνή Λογικής (συνολικά στο 11%), ενώ 6% πάνε σε αποχή και το 20% είναι αναποφάσιστο στο τι θα κάνει στις επόμενες εκλογές.
Στο ΠΑΣΟΚ η συσπείρωση φτάνει στο 84%, με τις μεγαλύτερες απώλειες να πηγαίνουν προς τη ΝΔ. Στον ΣΥΡΙΖΑ η συσπείρωση είναι μόνο 36%, καθώς μεγάλο ποσοστό αυτών που τον ψήφισαν, προσανατολίζονται να ψηφίσουν Πλεύση Ελευθερίας (10%), ΠΑΣΟΚ (9%), Κίνημα Δημοκρατίας (9%), ή Νέα Αριστερά (7%).
Περί Τεμπών ο λόγος
Στο φλέγον ζήτημα, στη δημοσκόπηση της Alco, για την υπόθεση των Τεμπών, που έχει προκαλέσει σφοδρή αντιπαράθεση στη Βουλή και το ερώτημα αν θεωρούν ότι η κυβέρνηση έχει διευκολύνει το έργο της δικαιοσύνης, το 71% λέει πως «όχι» και το 16% λέει «ναι», νούμερο σταθερό σε σχέση με προηγούμενες δημοσκοπήσεις. Για το αν πιστεύουν ότι οι συγγενείς των θυμάτων έχουν βοηθήσει με τη στάση τους τις έρευνες, το 82% λέει «ναι» και μόλις το 9% διαφωνεί. Για το αν πιστεύουν ότι έγινε προσπάθεια συγκάλυψης από την κυβέρνηση, το 72% θεωρεί πως έχει γίνει, ενώ το 17% διαφωνεί.
Προς τί λοιπόν η έκπληξη;
Ο Τραμπ που όλοι (σχεδόν) καταριούνται σήμερα έχει εκλεγεί με ευρεία πλειοψηφία, (αριθμός ψήφων, states κλπ), ως ένας ανατρεπτικός και αντισυστημικός πρόεδρος. Για αυτό και η εκλογή του ήταν μεγάλη νίκη και όχι «μέτρια» όπως έγραφαν για παρηγοριά άλλοι αναλυτές. Με άλλα λόγια, ο Τραμπ εξελέγη για να κάνει ακριβώς αυτό που κάνει: να ανατρέψει την πολιτική δεκαετιών, να επικεντρωθεί στην Αμερική αδιαφορώντας για τον υπόλοιπο κόσμο, να φέρει «λεφτά» από το εξωτερικό με κάθε τρόπο κλπ. Προς τί λοιπόν η έκπληξη και οι κατάρες;
Προς τί λοιπόν η έκπληξη; (ξανά)
Ο Τραμπ δεν είναι μόνος του σ’ αυτά που κάνει. έχει τον αντιπρόεδρο, τον πρόεδρο της Βουλής των αντιπροσώπων, την πλειοψηφία του Κογκρέσου, τους περισσότερους ρεπουμπλικανούς κυβερνήτες πολιτειών κ.ο.κ., που επικροτούν την πολιτική του. Και κυρίως έχει ένα μεγάλο κομμάτι της αμερικανικής κοινής γνώμης. Ειδικά για την Ουκρανία, δεν έκρυψε ποτέ τις προθέσεις του. Είπε σχηματικά ότι θα τελείωνε τον πόλεμο «σε μία ημέρα», που σημαίνει με τεράστιες εδαφικές παραχωρήσεις από την Ουκρανία, (εκτός και αν εννοούσε ότι σε μία ημέρα οι Ουκρανοί θα κατάφερναν συντριπτική νίκη επί των Ρώσων, πχ. φτάνοντας στη Μόσχα). Και οι συμπολίτες του τον ψήφισαν γι αυτό, θεωρώντας ότι εάν κέρδιζαν οι Δημοκρατικοί θα υπήρχε κίνδυνος παγκοσμίου πολέμου. Αυτά τους έλεγε ο Τραμπ, αυτά υιοθέτησαν και αυτά πράττει τώρα. Προς τί λοιπόν η έκπληξη; (για δεύτερη φορά).
Ο ρόλος της «Ευρώπης»
Ο ρόλος της «Ευρώπης» (και βάζω τη λέξη σε εισαγωγικά διότι δεν ξέρω σε ποιά ακριβώς πολιτική οντότητα αναφέρονται όσοι την επικαλούνται – την Ευρωπαϊκή Ένωση, τη γεωγραφική Ευρώπη, την ΕΕ συν Βρετανία, τις χώρες της Γιουροβίζιον;), είναι πάλι ο αναμενόμενος. Δηλαδή σχεδόν τίποτα. Όχι διότι οι ευρωπαϊκές χώρες δεν αξίζουν – κάθε άλλο- αλλά διότι δεν υπάρχει πολιτική οντότητα που να ακούει στο όνομα «Ευρώπη». Το είδαμε αυτή τη βδομάδα με τη συνάντηση στο Παρίσι. Αμέσως μετά το σοκ της ομιλίας του Βανς, ο Μακρόν πήρε την πρωτοβουλία να συγκαλέσει μια μίνι-συνάντηση κορυφής από επιλεγμένους αρχηγούς κρατών, ως απάντηση (υποτίθεται) στα νέα δεδομένα. Κάποιοι πίστευαν μάλιστα ότι θα αναγγείλουν στήριξη προς την Ουκρανία, ανεξάρτητα από τις ΗΠΑ. Οποία πλάνη! Το αντικείμενο της συνάντησης ήταν μόνο η αποστολή κάποιας ειρηνευτικής δύναμης (κάτι σαν τους κυανόκρανους του ΟΗΕ), αφού πρώτα αποφασιστεί (από τον Τραμπ και τον Πούτιν) η εκεχειρία, ή ειρήνη, ή οτιδήποτε άλλο αποφασίσουν εκείνοι μεταξύ τους.
Η… απόκριση
Και ποιά ήταν η απόκριση των Ευρωπαίων ηγετών; Ο Βρετανός είπε ότι προτίθεται μεν να στείλει στρατό, αλλά αφού πρώτα πάει στην Ουάσιγκτον για διαβουλεύσεις ( = οδηγίες), ο Πολωνός και ο Γερμανός είπαν ότι αποκλείεται, η Ιταλίδα δεν είπε τίποτα και ο Μακρόν δήλωσε ότι είναι πρόθυμος «φτάνει να τηρούνται οι προϋποθέσεις ασφαλείας». Παρεμπιπτόντως, πριν τη συνάντηση τηλεφώνησε στον Τραμπ για να τον «ενημερώσει». Και ο απλός άνθρωπος αναρωτιέται δικαίως: ποιά θα είναι αυτή η ειρηνευτική δύναμη, που θα φυλάει 2.000 χιλιόμετρα συνόρων και θα αποτρέπει νέα επίθεση της Ρωσίας; Πόσες εκατοντάδες χιλιάδες άνδρες χρειάζονται, με τι εξοπλισμό και με ποιό κόστος;
