Τα περιστατικά σεξουαλικής παρενόχλησης στους χώρους εργασίας που φανερώνονται, μπορεί να είναι λίγα. Αλλά 1 στις 3 γυναίκες αντιμετωπίζουν τέτοια φαινόμενα στη δουλειά τους.
Αυτό αποκαλύπτει η τελευταία πανελλαδική έρευνα για τη σεξουαλική παρενόχληση που διενήργησε το Κέντρο Ερευνών για Θέματα Ισότητας (ΚΕΘΙ). Σύμφωνα με την έρευνα, περίπου 1 στις 3 γυναίκες που έχει προσωπική εμπειρία σεξουαλικής παρενόχλησης στον χώρο εργασίας. Γνωρίζει και άλλη γυναίκα από τον ίδιο εργασιακό χώρο που έχει επίσης υποστεί σεξουαλική παρενόχληση από το ίδιο άτομο. Περιστατικά γυναικών που έχουν δεχτεί σεξουαλική παρενόχληση έχει καταγράψει και το Κέντρο Συμβουλευτικής Γυναικών Θυμάτων Βίας του Δήμου Καλαμάτας. Κι έχει υποστηρίξει γυναίκες που έχουν βρεθεί σε αυτή τη θέση.
ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΜΟΡΦΗ ΒΙΑΣ
Η σεξουαλική παρενόχληση στο χώρο της εργασίας είναι μια μορφή βίας μέσα στην κοινωνία, λέει η κοινωνική λειτουργός Μαίρη Στρατάκου. Αφορά τη συμπεριφορά σεξουαλικού περιεχομένου ή τη συμπεριφορά με έντονη την έμφυλη διάκριση “Η οποία παραβιάζει την αξιοπρέπεια των ατόμων που την υφίστανται”.
Η σεξουαλική παρενόχληση στο χώρο της εργασίας μπορεί να προέρχεται από εργοδότες, προϊσταμένους, συναδέλφους. Μπορεί να περιλαμβάνει: σεξουαλικά σχόλια, υπονοούμενα, αγγίγματα στο σώμα της γυναίκας, ανεπιθύμητες προτάσεις, πιέσεις για σεξουαλική συνεύρεση, ακόμη και βιασμό. Όμως, παρά τη συχνότητά τους, περιστατικά σεξουαλικής παρενόχλησης δεν βγαίνουν ποτέ στην επιφάνεια. Γιατί είναι ταμπού για την κοινωνία και δύσκολο για μια γυναίκα να ανοιχτεί και να μιλήσει για το πρόβλημά της.
ΔΕΝ ΞΕΡΕΙ ΠΩΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΤΟ ΑΠΟΔΕΙΞΕΙ
Οταν μια γυναίκα φτάσει να αναζητήσει βοήθεια, καταρχάς είναι πάρα πολύ ενοχοποιημένη. Διαπιστώνουν τα επιστημονικά στελέχη του Κέντρου Συμβουλευτικής Γυναικών Μαίρη Στρατάκου και Σοφία Κατσίποδα. Η γυναίκα γνωρίζει ότι έχει δεχτεί σεξουαλική παρενόχληση, ωστόσο δεν ξέρει κατά πόσο αυτό μπορεί να το αποδείξει ή αν και αυτό μπορεί να είναι ένας σοβαρός αποτρεπτικός παράγοντας για να φτάσει στην καταγγελία. Έτσι, συνήθως η γυναίκα που έχει υποστεί σεξουαλική παρενόχληση δεν αντιδρά. Επειδή μπορεί να φοβάται τι θα πει ο κοινωνικός περίγυρος ή ότι θα χάσει τη δουλειά της. Αλλά και πώς θα αντιδράσει η οικογένειά της.
ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΕΝΟΧΗΣ ΚΑΙ ΦΟΒΟΥ
Η Μαίρη Στρατάκου εξηγεί ότι τα συναισθήματα τα οποία κατακλύζουν μια γυναίκα που έχει υποστεί σεξουαλική παρενόχληση στο χώρο εργασίας είναι συνήθως αισθήματα ενοχής και φόβου. Ότι εκείνη τη στιγμή δεν μπορεί να κάνει κάτι για να βοηθηθεί. Αλλοτε πάλι είναι οργή και συνενοχή, γιατί σκέπτεται ότι “αφού δεν μιλάω, δεν το καταγγέλλω, νιώθω συνένοχη”. Όπως και ντροπή ότι μπορεί αυτή να έχει προκαλέσει με τη συμπεριφορά της ό,τι συμβαίνει.
Η κοινωνιολόγος Σοφία Κατσίποδα επισημαίνει πως η σεξουαλική παρενόχληση λόγω φύλου στο χώρο δουλειάς συνεπάγεται σοβαρό εργασιακό στρες και απαράδεκτες εργασιακές συνθήκες κατά των γυναικών. Οι οποίες βιώνουν αισθήματα αβεβαιότητας για το περιβάλλον τους και δεν ξέρουν πότε να περιμένουν την επόμενη παρενόχληση.
ΟΣΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ Η ΔΙΑΡΚΕΙΑ
ΤΟΣΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΕΣ ΟΙ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ
Οσο πιο μεγάλη είναι η διάρκεια της παρενόχλησης, τόσο μεγαλύτερες είναι και οι επιπτώσεις στη σωματική αλλά και στην ψυχική υγεία του θύματος σεξουαλικής παρενόχλησης. Πολλές φορές τα θύματα καθυστερούν να καταγγείλουν το γεγονός ή να αναζητήσουν πληροφορίες σε σχέση με το πώς να χειριστούν την κατάσταση. Κι αυτό φαίνεται ότι συνδέεται με το ότι πολλές φορές δεν γνωρίζουν και το πού μπορούν να απευθυνθούν.
Η Μαίρη Στρατάκου αναγνωρίζει ότι είναι δύσκολο, αλλά πρέπει να μιλάμε και καλό είναι η γυναίκα να διασφαλίσει ότι υπάρχουν κάποιες μαρτυρίες, δηλαδή οτιδήποτε μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να στοιχειοθετηθεί μια μελλοντική καταγγελία. Ενώ σε περίπτωση φυσικής κακοποίησης θα πρέπει οπωσδήποτε να απευθυνθεί στην Αστυνομία ή στον εισαγγελέα για να καταγγείλει το γεγονός.
ΠΑΙΖΟΥΝ ΡΟΛΟ ΟΙ ΑΝΤΙΛΗΨΕΙΣ
Η Σοφία Κατσίποδα λέει ότι υπάρχει νομικό πλαίσιο προστασίας και επισημαίνει πως όσο πιο ανεκτικό είναι το κοινωνικό περιβάλλον σε φαινόμενα παρενόχλησης, τόσο μεγαλύτερη είναι και η εξάπλωσή του -επομένως η νομοθετικά υποστηριζόμενη απαγόρευση και η επιβολή αντίστοιχων κυρώσεων είναι η πρώτη και απαραίτητη προϋπόθεση για την καταπολέμηση γενικότερα της σεξουαλικής βίας. Επισημαίνει δε πως η παρενόχληση λόγω φύλου αυξήθηκε όταν οι γυναίκες άρχισαν να μπαίνουν σε αποκλειστικά αντρικά επαγγέλματα και άρχισαν να καταλαμβάνουν θέσεις ισχύος, και σε αυτό παίζουν μεγάλο ρόλο, όπως λέει, οι αντιλήψεις. Γι’ αυτό και, σημειώνει καταλήγοντας η κ. Κατσίποδα, ο ρόλος της Ευρωπαϊκής Ενωσης υπήρξε και παραμένει σημαντικός στην εφαρμογή μιας κοινής νομοθεσίας και στη σύνταξη οδηγιών για την πάταξη της σεξουαλικής παρενόχλησης στο χώρο εργασίας.
πηγή: eleftheriaonline.gr
