Ολοκληρώθηκε η επικαιροποιημένη μελέτη του Γιώργου Παναγιωτόπουλου
Για ίδρυση αυτόνομης Σχολής Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης στον Νομό Ηλείας
Με αδιάκοπη προσωπική εργασία ο Ηλείος καθηγητής του Τμήματος Μουσειολογίας κ. Γιώργος Παναγιωτόπουλος ολοκλήρωσε και απέστειλε σε κάθε ενδιαφερόμενο φορέα την επικαιροποιημένη μελέτη του. Για ίδρυση αυτόνομης Σχολής Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης στον Νομό Ηλείας, Σχολής Πολιτισμικών Σπουδών με την ονομασία «Ολυμπιακή Σχολή».
Όπως τονίζει ο ίδιος πρόκειται για «εργαλείο στη «φαρέτρα» των επιχειρημάτων για τη διεκδίκηση και πιθανή επιτυχή κατάληξη του επί χρόνια ζητούμενου. Αποτελεί μια νέα προσπάθεια συμβολής στον δημόσιο διάλογο. Σε μια κρίσιμη και μεταβατική περίοδο, που επιχειρείται ο επαναπροσδιορισμός της αρχιτεκτονικής, του χάρτη της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης στη χώρα. Και συνάμα κινδυνεύει ο νομός να βρεθεί σε ιδιότυπο και καταστροφικό αποκλεισμό».
Η μελέτη του κ. Παναγιωτόπουλου προτείνει ίδρυση Ολυμπιακής Σχολής με τρία τμήματα σε Πύργο και Αμαλιάδα. Συγκεκριμένα, με Τμήμα Μουσειακών Σπουδών (Μουσειολογίας), Τμήμα Πολιτιστικής Πολιτικής & Ανάπτυξης και Τμήμα Ψηφιακών Εφαρμογών και Τεχνολογίας στην Επικοινωνία.
«Τίθεται στην κρίση για βελτίωση ή απόρριψη»
Όπως αναφέρει ο Γιώργος Παναγιωτόπουλος στο εισαγωγικό σημείωμα της μελέτης: «Εδώ και δεκαετίες, όπως είναι γνωστό, έχουν ξεκινήσει προσπάθειες, μεταξύ άλλων, για τη δημιουργία και λειτουργία ιδρυμάτων τριτοβάθμιας εκπαίδευσης στον Νομό Ηλείας. Εκκλησία, Βουλευτές, Αυτοδιοίκηση, Κοινωνικοί Φορείς και Κοινωνία των Πολιτών διεκδίκησαν και τελικά κατάφεραν την ίδρυση και λειτουργία τμημάτων ΤΕΙ στον Νομό, ως παραρτήματα του τότε ΤΕΙ Πάτρας. Από την περίοδο που ο υπογράφων την πρόταση-μελέτη υπηρετούσε την Αυτοδιοίκηση, στο διεκδικητικό πλαίσιο ήταν κυρίως η δημιουργία αυτόνομης Σχολής. Με σωρεία επιχειρημάτων που νομιμοποιούσαν αυτή τη διεκδίκηση.
Υπό το πρίσμα της παραπάνω διεκδίκησης, το 2017, ουσιαστικά προγενέστερα από την απόφαση της πολιτείας για συνένωση των ΤΕΙ με τα Πανεπιστήμια, είχε κατατεθεί από τον υπογράφοντα, πρόταση-μελέτη στον δημόσιο διάλογο. Για ίδρυση αυτόνομης Σχολής Τουριστικών και Πολιτισμικών Σπουδών. Ευελπιστώντας ότι θα συνέβαλε στην ενίσχυση της βούλησης των εκπροσώπων του Νομού και θα δημιουργούσε δυναμική. Με απώτερο στόχο την επιτυχία της διεκδίκησης για βιώσιμη σχέση του Νομού με τον ακαδημαϊκό χάρτη της χώρας. Εκ του αποτελέσματος προκύπτει ότι η τότε πρόταση δεν έτυχε της αποδοχής των εκπροσώπων του Νομού και προφανώς απορρίφθηκε.
Πέντε χρόνια μετά την υποβληθείσα πρόταση-μελέτη του υπογράφοντος (2017), με τους ίδιους προβληματισμούς τότε και σήμερα.
Πέντε χρόνια μετά την υποβληθείσα πρόταση-μελέτη του υπογράφοντος (2017), που δεν έτυχε του προβληματισμού σχεδόν κανενός από τους εκπροσώπους του Νομού μας.
Πέντε χρόνια μετά, στην ίδια αφετηρία, στο ίδιο σημείο αναφοράς και αγωνίας για το αυτονόητο.
Πέντε χρόνια μετά επανέρχεται ο υπογράφων, επικαιροποιώντας την πρόταση, και, ελπίζοντας σε προβληματισμό κάποιων, οριοθετεί μια νέα ευκαιρία τεκμηριωμένης διεκδίκησης.
Σήμερα, πέντε χρόνια μετά, ο υπογράφων καταθέτει νέα πρόταση-μελέτη προσαρμοσμένη στις επικρατούσες νέες συνθήκες.
Η παρούσα πρόταση-μελέτη για ίδρυση αυτόνομης Σχολής Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης στον Νομό Ηλείας, αποτελεί μια νέα προσπάθεια συμβολής στον δημόσιο διάλογο. Σε μια κρίσιμη και μεταβατική περίοδο, που επιχειρείται ο επαναπροσδιορισμός της αρχιτεκτονικής, του χάρτη της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης στη χώρα. Και συνάμα κινδυνεύει ο νομός να βρεθεί σε ιδιότυπο και καταστροφικό αποκλεισμό.
Είναι μια προσπάθεια διεύρυνσης του διαλόγου που αναπτύσσεται και ταυτόχρονα, πρόσκληση για προβληματισμό των φορέων του Νομού. Αποτελεί, ίσως, εργαλείο στη «φαρέτρα» των επιχειρημάτων για τη διεκδίκηση και πιθανή επιτυχή κατάληξη του επί χρόνια ζητούμενου.
Δεδομένου του γεγονότος ότι υπάρχουν ήδη τμήματα τριτοβάθμιας εκπαίδευσης στην περιοχή (Τμήμα Γεωπονίας – Αμαλιάδα, Τμήμα Μουσειολογίας – Πύργος), που τίθενται σε αμφισβήτηση το τελευταίο διάστημα. Η παρούσα μελέτη επιχειρεί να αποτελέσει μια στοιχειοθετημένη πρόταση δημιουργίας αυτόνομης σχολής και να τεκμηριώσει την αναγκαιότητα για την ανάπτυξη των συνθηκών που θα προλειάνουν το έδαφος. Ώστε η Ηλεία να αποκτήσει ισότιμη και δίκαιη πρόσβαση στον ακαδημαϊκό χάρτη της χώρας. Η παρούσα μελέτη-πρόταση επιχειρεί να απαντήσει προς κάθε κατεύθυνση. Αλλά ιδιαίτερα στην πολιτεία που έχει την ευθύνη του σχεδιασμού και της αρχιτεκτονικής της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης στη χώρα. Ότι το διεθνώς αναγνωρίσιμο αφήγημα της «Ολυμπιακής γης» με την εθνική προστιθέμενη αξία, δεν μπορεί, παρά να εμπεριέχει και τις διαστάσεις, συμβολικά και ουσιαστικά, της επιστημονικής έρευνας μέσα από το κύριο κύτταρο της πανεπιστημιακής εκπαίδευσης. Που είναι η βασική μονάδα του τμήματος, ενταγμένο σε Σχολή αυτόνομη και βιώσιμη, πλήρως αντιστοιχιζόμενη με τις προκλήσεις της νέας εποχής.
Η εκπόνηση του εγχειρήματος έλαβε υπόψη τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της Ολυμπιακής Γης. Αφενός την πολιτισμική παρακαταθήκη και αφετέρου τη δυνητική αναπτυξιακή δυναμική. Καθώς και την απαρέγκλιτη ανάγκη της σύνδεσης των Νέων Τεχνολογιών (ψηφιακής εποχής) στο σύγχρονο κοινωνικό και εκπαιδευτικό γίγνεσθαι. Στηρίχθηκε στην αντίληψη της δημιουργικής εκμετάλλευσης των μουσειακών σπουδών της πολιτιστικής διαχείρισης και πολιτικής και των ψηφιακών εφαρμογών, σε πεδία καινοτόμα. Όπου εφαρμόζονται μοντέρνες πρακτικές-όπως είναι, μεταξύ άλλων, η διάθεση μαθημάτων στην αγγλική γλώσσα και η εξ αποστάσεως εκπαίδευση- με έγκυρη θεωρητική πλαισίωση. Με τον τρόπο αυτό, αποκαθίσταται η ωφέλιμη αλληλεπίδραση ανάμεσα στον Πολιτισμό και την Ψηφιακή Πραγματικότητα. Ώστε η αξιοποίησή τους να οδηγήσει σε δυνητικούς ατραπούς οικονομικής ανάπτυξης και πνευματικής ευημερίας για την περιοχή. Επιπροσθέτως, η προοπτική δημιουργίας μεταπτυχιακών προγραμμάτων στα αντικείμενα της Σχολής (Μουσειακές σπουδές, Πολιτιστική πολιτική, Ψηφιακά μέσα). Διαφαίνεται ως μια δυναμική προϋπόθεση για την περαιτέρω διεύρυνση της εκπαιδευτικής δραστηριότητας στην περιοχή.
Η εν λόγω πρόταση δε διεκδικεί τη μοναδικότητα της επιλογής του προσανατολισμού των φορέων του Νομού, δεν εκπροσωπεί ως περιεχόμενο, κανέναν φορέα, ίδρυμα ή θεσμό της κοινωνίας.
Είναι μια προσωπική πρωτοβουλία του υπογράφοντος και, ως εκ τούτου, τίθεται στην κρίση για βελτίωση ή απόρριψη.
Η πρόταση φιλοδοξεί να συμβάλει στον δημόσιο διάλογο για την Εκπαίδευση, την Ανάπτυξη και την Καινοτομία. Βάζοντας ένα «λιθαράκι» στην όποια προσπάθεια γίνεται, αυτή την περίοδο, εκ μέρους της αυτοδιοίκησης και των τοπικών φορέων. Με σκοπό την πρόοδο και τη δυναμική εξέλιξη του Νομού Ηλείας. Προτείνεται, δε, η διακριτική ονομασία «Ολυμπιακή Σχολή», αναδεικνύοντας με αυτόν τον τρόπο την ιδιαίτερη ταυτότητα του νομού.
Η παρούσα πρόταση-μελέτη δεν αναφέρει χωροταξικό προσδιορισμό για τη λειτουργία της Σχολής. Διότι αποτελεί υπόθεση των οργάνων δημοκρατικού προγραμματισμού σε συνεργασία με την πολιτεία.
Γνωστή, όμως, είναι η ύπαρξη υποδομών υποδοχής και λειτουργίας στον Πύργο, στην Αμαλιάδα και στην Αρχαία Ολυμπία. Με αυτονόητη την υποχρέωση για βελτίωση και ανάπτυξη αυτών των υποδομών, όπως ορίζουν τα ακαδημαϊκά πρότυπα.
Η εν λόγω πρόταση προτείνει την ένταξη της εν λόγω σχολής στο Πανεπιστήμιο Πατρών. Λαμβάνοντας υπ’ όψιν αφενός τον συμπληρωματικό επιστημονικά χαρακτήρα της, μια και σε αντίθεση με άλλα Ιδρύματα, απουσιάζει σχολή πολιτισμικών σπουδών. Αφετέρου τη συμμετοχή του Νομού Ηλείας στη διοικητική και αναπτυξιακή περιφέρεια Δυτ. Ελλάδας.
Με όλο τον σεβασμό προς όλους, η ίδρυση της Σχολής Πολιτισμικών Σπουδών, «Ολυμπιακή Σχολή» και η μετατροπή της Ηλείας σε Παγκόσμιο Κέντρο Παιδείας και Πολιτισμού. Ίσως έπρεπε να αποτελεί καθολικό αίτημα εθνικής αξίας.
Τελειώνοντας αυτές τις σκέψεις, θα ήθελα να ευχαριστήσω ιδιαίτερα τους υποψηφίους διδάκτορες του Τμήματος Μουσειολογίας, Βεργοπούλου Παρασκευή, Ζωγόπουλο Κωνσταντίνο, Κατσίμπελη Αθανάσιο, Σπυράτο Αλέξανδρο και την ερευνήτρια Δρ. Καρανικόλα Ζωή. Για την άμεση ανταπόκριση στην υποστήριξη αυτού του εγχειρήματος (τροποποίηση της μελέτης-πρότασής μου, 2017), στον ελάχιστο χρόνο που είχαμε στη διάθεσή μας.
Γιώργος Παναγιωτόπουλος
Αν. Καθηγητής
Λεχαινά, Μάρτιος 2021
*Η παρούσα πρόταση-μελέτη αποτελεί τεχνικό κείμενο και συντάχθηκε για τις ανάγκες της δημόσιας διαβούλευσης».
