“Η κάρτα σας 5351*** είναι προσωρινά μπλοκαρισμένη για λόγους ασφαλείας. Παρακαλούμε επικοινωνήστε μαζί μας στο https:ngb-retail.info”: Αυτό είναι ένα μήνυμα το οποίο υποτίθεται ότι έστειλε η τράπεζα του παραλήπτη.
Αν όμως έμπαινε στην ηλεκτρονική αυτή διεύθυνση που του έστειλαν, η οποία μοιάζει με αυτή της τράπεζάς του (διαφοροποιείται με έναν αναγραμματισμό), οι απατεώνες θα κατάφερναν να αποσπάσουν τους κωδικούς του λογαριασμού του και θα έκαναν αγορές με τα χρήματά του…
Αυτή είναι μόνο μία μορφή απάτης στις τραπεζικές συναλλαγές, καθώς, όπως εξηγεί η υπαστυνόμος Α’ Σοφία Μπιτσώνη, επικεφαλής του γραφείου Ενημέρωσης της Γενικής Αστυνομικής Διεύθυνσης Πελοποννήσου, υπάρχουν λογής λογής τέτοιες απάτες. Ξεκινούν με… επιφανείς διαμεσολαβητές για να σας βγάλουν δάνειο, παρακάμπτοντας το σύστημα “Τειρεσίας”, και φτάνουν μέχρι τις e-απάτες (λεγόμενη “απάτη με υπολογιστή”) σαν την παραπάνω, με μηνύματα που αποστέλλονται στο email σας ή ακόμα και στο Messenger.
ΤΑ ΚΟΛΠΑ ΤΩΝ ΑΠΑΤΕΩΝΩΝ
Μια γνωστή απάτη είναι η “εκταμίευση διαμεσολάβησης”, για τη λήψη δανείου από πιστωτικό ίδρυμα. Οι δράστες παρουσιάζονται ως επιφανείς πολίτες και… συνεργάτες τράπεζας, οι οποίοι εκμεταλλευόμενοι προσωπικές γνωριμίες σε ένα πιστωτικό ίδρυμα, προθυμοποιούνται να μεσολαβήσουν για την εκταμίευση ενός δανείου, παρακάμπτοντας το σύστημα “Τειρεσίας”. Βέβαια, με το ανάλογο μπαξίσι προκειμένου να γίνει η δουλειά και να ξεκινήσει η διαδικασία της εκταμίευσης, πείθοντας το θύμα τους ότι πρόκειται για τραπεζικά έξοδα. Όταν ο εξαπατημένος καταθέσει τα χρήματα σε τραπεζικό λογαριασμό που του υποδεικνύουν οι δράστες, εκείνοι εξαφανίζονται.
ΜΕ ΤΟ ΦΟΒΟ ΤΟΥ “ΚΟΥΡΕΜΑΤΟΣ”
Μια άλλη απάτη με τραπεζικές συναλλαγές, η οποία γνώρισε μεγάλη άνθιση τα χρόνια της οικονομικής κρίσης, είναι η απόσπαση χρημάτων από τους απατεώνες με το πρόσχημα προφύλαξης των τραπεζικών καταθέσεων του θύματος. Σε αυτή την περίπτωση οι απατεώνες επικοινωνούν συνήθως τηλεφωνικά με το υποψήφιο θύμα τους και, προσποιούμενοι του διευθυντές πιστωτικών ιδρυμάτων ή ακόμη άτομα που έχουν διασυνδέσεις με διευθυντές τραπεζών, πείθουν τα θύματα ότι μπορούν να προφυλάξουν τις καταθέσεις τους στην τράπεζα, από επικείμενο “κούρεμα”. Τους ζητούν να μεταφέρουν τα χρήματα σε συγκεκριμένο τραπεζικό λογαριασμό, προκειμένου να προβούν στις απαραίτητες ενέργειες για την προστασία των χρημάτων – και μετά φυσικά εξαφανίζονται μαζί με τα χρήματα.
ΔΙΑΜΕΡΙΣΜΑΤΑ ΣΕ ΤΙΜΗ ΕΥΚΑΙΡΙΑΣ
Και επειδή η επινοητικότητα των απατεώνων έχει ανεξάντλητα όρια, μην πείθεστε πολύ εύκολα για αγορές διαμερισμάτων ή οχημάτων κατασχεμένων από τράπεζα σε τιμές ευκαιρίας. Οι απατεώνες, στην απάτη με τη μέθοδο πώλησης κατασχεμένων ακινήτων και οχημάτων από τράπεζα σε συμφέρουσα τιμή, δεν διστάζουν να νοικιάσουν ένα πολυτελές διαμέρισμα ή ένα αυτοκίνητο και να σας το παρουσιάσουν ως αυτό που θα… αγοράσετε κοψοχρονιάς.
Οι δράστες εμφανίζονται συνήθως ως δικηγόροι τραπεζών οι οποίες προτίθενται να προχωρήσουν σε πλειστηριασμό, και με τη χρήση πλαστών εγγράφων (συνήθως με το πρόσχημα ότι οι ίδιοι ελέγχουν τη διενέργεια των πλειστηριασμών) πείθουν τα θύματά τους ότι μπορούν να μεσολαβήσουν στην κατοχύρωση του επιθυμητού αντικειμένου, σε πολύ συμφέρουσα τιμή.
Η ΚΛΑΣΙΚΗ ΑΠΑΤΗ ΜΕ ΠΙΣΤΩΤΙΚΕΣ ΚΑΡΤΕΣ
Μια… κλασική απάτη είναι αυτή με τις πιστωτικές κάρτες. Συνήθως ο απατεώνας δημιουργεί μια πλασματική ιστοσελίδα, στην οποία συγκεντρώνει προσωπικά στοιχεία και αριθμούς πιστωτικών καρτών που καταχωρούν ανυποψίαστα τα θύματα, νομίζοντας ότι ψωνίζουν από διαδικτυακό κατάστημα – ενώ στην πραγματικότητα πρόκειται για αλίευση (phishing) των στοιχείων τους.
Η Σοφία Μπιτσώνη παρατηρεί ότι συμβαίνει σε πολλούς χρήστες του διαδικτύου να δώσουν άθελά τους τα στοιχεία τους σε κακόβουλους χρήστες. Σε αρκετές από αυτές τις περιπτώσεις, το θύμα απάτης λαμβάνει ένα email ή μήνυμα, υποτίθεται από πιστωτικό ίδρυμα στο οποίο διαθέτει λογαριασμό. Με το μήνυμα αυτό οι δράστες ζητούν από το υποψήφιο θύμα τους να συμπληρώσει τα στοιχεία του, όπως ονοματεπώνυμο και αριθμό λογαριασμού, δήθεν για λόγους ενημέρωσης των αρχείων της τράπεζας, διαφορετικά ο λογαριασμός τους θα ακυρωθεί. Μια πραγματική τράπεζα όμως δεν ζητεί ποτέ τέτοια στοιχεία με αυτόν τον τρόπο.
ΜΕ ΨΕΥΤΙΚΟΥΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥΣ
Αυτού του τύπου τα μηνύματα περιέχουν και έναν υπερσύνδεσμο (link), που οδηγεί σε πλασματική ιστοσελίδα της τράπεζας, με αποτέλεσμα το θύμα απάτης να χορηγεί τα επίμαχα στοιχεία. Η κ. Μπιτσώνη τονίζει ότι μπορεί το όνομα του αποστολέα να αναφέρει την τράπεζα, ωστόσο η πραγματική διεύθυνση ταχυδρομείου του αποστολέα δεν αντιστοιχεί στη διεύθυνση του πιστωτικού ιδρύματος. Δηλαδή το link, ενώ αναφέρει τον επίσημο ιστότοπο του πιστωτικού ιδρύματος, στην πραγματικότητα παραπέμπει σε κακόβουλη ιστοσελίδα. Το πραγματικό εμφανίζεται όταν τοποθετήσουμε τον κέρσορα του ποντικιού πάνω στο σύνδεσμο χωρίς να κάνουμε “κλικ”: εκεί θα φανεί ότι είναι ψεύτικο, εξηγεί η υπαστυνόμος.
ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ
Καμία τράπεζα και καμία αστυνομική αρχή δεν θα μας ζητήσουν ποτέ και με κανέναν τρόπο, ηλεκτρονικά ή τηλεφωνικά, τους κωδικούς μας. Αυτά, τονίζει η υπεύθυνη Ενημέρωσης της ΓΕΠΑΔ, τα πιστωτικά ιδρύματα ή η Αστυνομία τα ζητάνε μόνο μέσω ασφαλών εφαρμογών που διαθέτουν. Οι κωδικοί είναι αυστηρά προσωπικοί και δεν πρέπει να αποκαλύπτονται.
Όταν διαπιστώνουμε ότι κάτι κάποιοι προσπάθησαν να εξαπατήσουν εμάς ή κάποιο οικείο μας πρόσωπο, προκειμένου να αποσπάσουν χρήματα, ενημερώνουμε τις αστυνομικές αρχές.
Επίσης, όταν λαμβάνουμε μηνύματα αλίευσης (phishing) στο email ή το κινητό μας τηλέφωνο, επικοινωνούμε με την τράπεζά μας. Οπως και αν λάβουμε κάποιο μήνυμα από εταιρεία ταχυμεταφορών για παραλαβή δέματος, ενώ δεν αναμένουμε κάτι, επικοινωνούμε απευθείας με την τράπεζα.
Σημαντικό είναι να θυμόμαστε και να εφαρμόζουμε πάντα, λέει η υπαστυνόμος, ότι χρησιμοποιούμε τις εφαρμογές τραπεζών μόνο μέσω της επίσημης ιστοσελίδας τους! Οχι μέσω συνδέσμων σε άλλες ιστοσελίδες ή από μηχανές αναζήτησης.
ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΤΑ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΜΑΣ ΣΤΟΙΧΕΙΑ
Σε περίπτωση που κάποιος επικοινωνήσει και ζητήσει τους κωδικούς πρόσβασης ή άλλα προσωπικά μας στοιχεία, σε καμία περίπτωση δεν τα δίνουμε. Οι κωδικοί δε, θα πρέπει να είναι σύνθετοι και να τους αλλάζουμε συχνά. Και δεν δίνουμε χρήματα ούτε μεταφέρουμε χρήματα σε λογαριασμό που θα μας υποδείξουν διαδικτυακά, σε όποιον παρουσιαστεί (τηλεφωνικά ή με μήνυμα στο Messenger, αλλά και ως φυσική παρουσία) ως γνωστός μας, ο οποίος δήθεν έχει ο ίδιος μια ανάγκη ή τον έχει, υποτίθεται, στείλει κάποιο συγγενικό μας πρόσωπο. “Μόνο αν επικοινωνήσουμε εμείς απευθείας με το γιο ή την κόρη μας (ή άλλο συγγενή που θα επικαλεστούν τα τρίτα πρόσωπα), από δικό μας τηλέφωνο”, τονίζει καταλήγοντας η Σοφία Μπιτσώνη.
πηγή: eleftheriaonline.gr
