Έντονη αντίδραση του Δημάρχου Πηνειού Αλέξη Καστρινού για την αυξημένη παραβατικότητα στην Γαστούνη
«Πρέπει να μας λύσουν το πρόβλημα.
Είμαστε η νούμερο ένα περιοχή
παραβατικότητας και πρέπει να μας βοηθήσουν»
Την ανάγκη ίδρυσης και λειτουργίας τμήματος Ασφαλείας στην Γαστούνη, ζήτησε κατά την διάρκεια συνέντευξης τύπου που παραχώρησε χθες, ο δήμαρχος Πηνειού Αλέξης Καστρινός. Ο Δήμαρχος Πηνειού, αναφέρθηκε στις παραβατικές συμπεριφορές ανθρώπων που καταγράφονται καθημερινά στην περιοχή της Γαστούνης σημειώνοντας ότι, καταστηματάρχες και πολίτες ζουν καθημερινά με τον τρόμο, μέσα στην πόρτα τους. «Το θέμα που ταλανίζει την τοπική κοινωνία και το οποίο έχει δημιουργήσει πολλάκις προβλήματα, έχει να κάνει με την παραβατικότητα. Την πρώτη μέρα των ανθεστηρίων έγιναν κάποια πράγματα τα οποία εμάς μας προσβάλουν ως κοινωνία και θα πρέπει να προφυλαχτούμε. Οφείλω να τονίσω τις φιλότιμες προσπάθειες του Αστυνομικού Διευθυντή Ηλείας που ήταν εδώ όλες τις μέρες για να διασφαλιστεί η καλύτερη δυνατή αστυνόμευση, η καλύτερη δυνατή προφύλαξη των συμπολιτών μας. Δεν μπορούμε όμως να ζούμε με το φόβο, την ανασφάλεια που δημιουργούν εδώ κάποια παραβατικά άτομα, τεράστιου είδους προβλήματα, σε ανθρώπους της περιοχής μας, στους μαγαζάτορες, στα παιδιά. Δεν μπορεί να προφασιζόμαστε ότι κάνουμε μεγάλες επιτυχίες και πιάνουμε κακοποιούς σε όλη την Ελλάδα και εδώ να ζούμε στο πλαίσιο του φόβου, της απελπισίας, της αγωνίας και να μην ξέρουμε τι θα γίνει. Εγώ καλώ δημόσια τόσο τον υπουργό κο. Χρυσοχοΐδη, αλλά και τον συντοπίτη μας υφυπουργό που κάνει ειλικρινή προσπάθεια – είναι από τους ανθρώπους που πραγματικά προσπαθούν γενικότερα για την Ηλεία.
Δεν πάει άλλο. Το μαχαίρι θα πρέπει να φτάσει στο κόκκαλο. Εμείς απαιτούμε, έτσι όπως μας παίρνουν όλα τα υπόλοιπα, να μας φέρουν τμήμα Ασφαλείας στη Γαστούνη και ας αφήσουν τα πάσης φύσεως ρουσφέτια που έκαναν κατά καιρούς όλες οι κυβερνήσεις. Εδώ είναι το μεγάλο πρόβλημα. Όταν εδώ έχουμε παραβατικά στοιχεία- παραβατικά άτομα, έχουμε το φόβο και την ανασφάλεια, για ποιο πράγμα να καθίσουμε να μιλήσουμε μετά; Να λέμε τι; Ευχαριστούμε που λίγο- πολύ, δεν μας σκοτώσατε; Το τονίζω για να είμαι δίκαιος άνθρωπος. ‘Έχουν γίνει φιλότιμες προσπάθειες και από τον ταξίαρχο- αστυνομικό διευθυντή της Ηλείας και από τον υφυπουργό. Εμείς θα τους ανακατέψουμε με την καλή έννοια, για να μπορέσουμε να ζήσουμε. Τι πρέπει να κάνουμε; Να κλείσουμε τα σπίτια μας; Να κλείσουμε τις δουλειές μας, να φύγουμε και να βγαίνουν μετά να μας λένε για επιτυχίες; Ποιες επιτυχίες; Εγώ δεν μπορώ να το καταλάβω. Σήμερα θα φύγει και έγγραφο από το Δήμο προς τον υπουργό Δημόσιας Τάξης κο. Χρυσοχοΐδη και τον υφυπουργό μας. Εμείς θέλουμε ίδρυση τμήματος Ασφαλείας στην Γαστούνη. Είναι η περιοχή με την μεγαλύτερη εγκληματικότητα, με την μεγαλύτερη παραβατικότητα, γιατί όλοι ξέρουμε τι γίνεται. Για να είμαι και ντόμπρος στις εξηγήσεις μου, όλοι λίγο πολύ μπορεί να έχουμε πάρει, να έχουμε ζητήσει μία εξυπηρέτηση για κάποιο «δικό» μας, να φύγει να πάρει μετάθεση κ.τ.λ. και αυτό μπορεί να το έχω κάνει και εγώ- είμαι έντιμος άνθρωπος- και ούτε να καταγγέλλω, ούτε να φωνάζω, ούτε να βγάζω κραυγές άναρχου τύπου. Αυτά πρέπει να τελειώσουν. Πρέπει να δούμε το θέμα με σοβαρότητα, γιατί εάν εξυπηρετηθούν 1-2 θα δυσαρεστηθούν 20.000 κόσμος που είναι στο δήμο συν τους επισκέπτες. Έχει φτάσει η κατάσταση στο απροχώρητο. Για ποια ανάπτυξη να μιλήσουμε; Για ποιο τουρισμό;
Εδώ ο κόσμος φοβάται να πάει στα σπίτια του. Πηγαίνουν στην πλατεία και κάνουν χίλια δύο πράγματα. Το βράδυ μετά το Δημοτικό Συμβούλιο που φεύγαμε φοβόμασταν, νομίζαμε ότι ζούμε σε μία τριτοκοσμική χώρα. Δεν υπάρχει το «δεν έχω άτομα». Να βρεις άτομα. Τι σημαίνει δεν έχεις; Εγώ το «δεν έχω» δεν το καταλαβαίνω. Γιατί εάν γίνει ένας φόνος τι θα πούμε; Ότι ξεχάσαμε να κάνουμε εκείνο ή δεν μας είχαν ειδοποιήσει; Εμείς σηκώνουμε τα χέρια ψηλά και ας μας πουν ότι θέλουν. Ας μας δηλώσουν –καθώς κατά καιρούς δηλώνουν διάφορα- να πάμε να φύγουμε. Έχω φτάσει σε μία ηλικία, είμαι 56 χρονών, και δεν υπολογίζω κανένα πολιτικό κόστος. Εγώ θα λέω την αλήθεια, θα σκέφτομαι φωναχτά, εγώ θα προστατέψω τους πολίτες οι οποίοι με τίμησαν. Εύχομαι, ελπίζω και προσδοκώ, το ίδιο να κάνει και η πολιτεία για εμάς. Δεν έχουμε τίποτα με κανέναν να χωρίσουμε. Έκκληση κάνουμε, να διατηρηθούμε, να ζήσουν οι οικογένειες μας. Ξέρετε τι είναι να υπάρχουν μικρά παιδιά και να φοβούνται να πάνε στην πλατεία, να πάνε στα φροντιστήρια τους; Οι άνθρωποι να φοβούνται στις δουλειές τους; Τι πρέπει να λέμε; Να λέμε όλα καλά! Όχι δεν είναι όλα καλά. Και ο διοικητής φιλότιμες προσπάθειες κάνει. Εγώ δεν έχω πρόβλημα με κανέναν άνθρωπο και δεν μπορώ να πω ότι δεν βοηθάνε όλοι. Αλλά όταν σου λέει, «έχω οργανικές θέσεις 23 και έχω 13» δεν μπορείς να κάνεις τίποτα. Θα πρέπει η ασφάλεια, η ΟΠΚΕ, οι ειδικές ομάδες κτλ να είναι εκεί όπου υπάρχει το πρόβλημα. Να πούμε ότι τα κάναμε στην πρωτεύουσα; Εδώ είναι το πρόβλημα. Ας πάρουν το πρόβλημα και μετά ας πάρουν και όλες τις υπηρεσίες. Όσο κρύβουμε κάτω από το χαλί τα προβλήματα θα τα βρίσκουμε μπροστά μας. Αυτό που θέλω να πω, είναι ότι έκαναν φιλότιμες προσπάθειες στα ανθεστήρια οι άνθρωποι αλλά για κάτι το οποίο θα έπρεπε να έχουμε κάθε μέρα. Ο κόσμος είναι σε απόγνωση και δεν σώζεται ούτε με το marketpass ούτε με το ΚΕΑ ούτε με τίποτα από αυτά. Δεν μπορείς να μιλάς για αναπτυξιακή τροχιά όταν έχεις αυτό το πρόβλημα, αυτό τον «καρκίνο» μέσα στο ίδιο σου το σπίτι. Αλλοίμονο σε αυτούς, που πολιτικά τους ευνοούν όλους αυτούς, και ας τρέξουμε λίγα χρόνια πίσω και ας καταλάβουμε τι εννοούν. Δεν φοβάμαι τίποτα, μόνο το Θεό που με έχει γλιτώσει δύο φορές. Είμαι 4η φορά δήμαρχος, δεν με ενδιαφέρει κανένα πολιτικός κόστος. Πρέπει να μας λύσουν το πρόβλημα. Είμαστε η νούμερο ένα περιοχή παραβατικότητας και πρέπει να μας βοηθήσουν. Με το που εμφανίστηκε η αστυνομία εδώ δεν έγινε τίποτα. Άρα αυτό σημαίνει ότι λείπει. Εκείνη την ημέρα δεν εμφανίστηκε κανένας από αυτούς να δημιουργήσει πρόβλημα. Άρα και ο φόβος είναι καλός καμιά φορά. Δεν κατάφεραν να μας αμαυρώσουν τη γιορτή και δεν μπορεί κανείς να το κάνει, γιατί ήταν ένα τεράστιο κύμα κόσμου αλλά δεν μπορούμε πλέον οι άνθρωποι που ζούμε εδώ, οι επισκέπτες μας, οι άνθρωποι που δραστηριοποιούνται εδώ, πληρώνουν εφορία, πληρώνουν ταμεία, πληρώνουν ασφαλιστικές εισφορές, πληρώνουν δημοτικά τέλη, να συνεχίσουμε αυτή την ανέχεια.
Δέκα άτομα δημιούργησαν θέμα και διέλυσαν μία πλατεία. Εγώ τα λέω να τα πάρουν χαμπάρι όλοι, ανεξαρτήτου κόμματος. Σέβομαι τους θεσμούς αλλά δεν πάει άλλο.
Να βγει ο υπουργός και να πει ότι πράγματι υπάρχει πρόβλημα εκεί, πράγματι δημιουργούμε τμήμα ασφαλείας και λύνουμε το πρόβλημα και να τον χειροκροτήσω. Ας μας σεβαστούν. Δεν το έκαναν, όταν πήραν την τράπεζα, όταν πήραν το ειρηνοδικείο. Ας μας σεβαστούν σε κάτι. Αλλιώς ας κάνουν διορισμό και στους δημάρχους γιατί δεν χρειαζόμαστε. Φεύγοντας από την πλατεία, την Πέμπτη το βράδυ, με παίρνουν τηλέφωνο δέκα λεπτά πριν τη 1 και ενόχλησα και εγώ εκείνη την ώρα και υφυπουργό και αστυνομικό διευθυντή και μου λέγαν ότι κάποιοι σαμποτάραν την πλατεία για να δημιουργήσουν θέμα.
Πού ζούμε; Πώς αισθάνεται εκείνος ο επιχειρηματίας, ο πολίτης που είναι φορολογούμενος εκείνη την ώρα; Και τι να πάω να του πω εγώ, ότι έχεις βάλει πέντε καθίσματα παραπάνω ή δεν μου πλήρωσες τους κοινόχρηστους χώρους; Ας αλλάξει και ο νόμος ας πάνε και κάποιοι μέσα.
Νιώθω προσβεβλημένος, πικραμένος, θλιμμένος, απογοητευμένος, αλλά επειδή ο κόσμος με τίμησε θα πολεμήσω μέχρι τέλους».
