Ο τέως Πρόεδρος της Βουλής, Νίκος Βούτσης μιλά στην εφημερίδα «ΠΡΩΤΗ»

0
194
ÓõæÞôçóç åðß ôùí áíáèåùñçôÝùí äéáôÜîåùí ôïõ ÓõíôÜãìáôïò, óôçí ÏëïìÝëåéá ôçò ÂïõëÞò ôçí ÄåõôÝñá 18 Íïåìâñßïõ 2019. (EUROKINISSI/ÃÉÙÑÃÏÓ ÊÏÍÔÁÑÉÍÇÓ)

«Οι πολυδιασπάσεις, οι αποκλεισμοί, η τοξικότητα στην πολιτική

 δεν λειτούργησαν ποτέ και στο παρελθόν αλλά και σήμερα

προς όφελος του χώρου της Αριστεράς»

  • «Οι ευθύνες της κυβερνητικής πολιτικής έχουν καταδειχθεί σε όλους τους τομείς όπως π.χ. για την αυξημένη τιμή της ενέργειας, για την επιδείνωση του προβλήματος της στέγης, για τη διάλυση των εργασιακών σχέσεων, για τη συνεχή υποβάθμιση στον κρίσιμο τομέα της υγείας»
  • «Επιλέξαμε να συνδιαμορφώσουμε τη Νέα Αριστερά η οποία με μία πολύ ικανή κοινοβουλευτική ομάδα προσπαθεί να λειτουργήσει όλο και λιγότερο ως ένα επιπλέον «θραύσμα» του ΣΥΡΙΖΑ και όλο και περισσότερο ως μία σύγχρονη ανοιχτή πρόταση που θα δίνει ελπίδα και προσδοκία στους πολιτικούς και κοινωνικούς αγώνες που αναπτύσσονται»
  • «Οι προσεχείς μήνες που θα γίνουν τα συνέδρια και οι επιλογές ηγεσιών στον ευρύτερο αριστερό και δημοκρατικό χώρο θα δώσουν την ευκαιρία να εξελιχθεί αυτός ο διάλογος για να ενισχυθούν οι συγκλίσεις»

Συνέντευξη στην Άννα Αγγελίδου – anagelidou@yahoo.gr

Στην Ηλεία αναμένεται να βρεθεί, εντός των επόμενων ημερών, ο τέως Πρόεδρος της Βουλής Νίκος Βούτσης. Ο Ν. Βούτσης, μίλησε στην «Πρώτη» και κλήθηκε να σχολιάσει μεταξύ άλλων τόσο τις πολιτικές εξελίξεις στο ΣΥΡΙΖΑ σημειώνοντας ότι αισθάνεται «μια πικρή δικαίωση» όσο και τη δυνατότητα δημιουργίας ενός κεντροαριστερού χώρου υπογραμμίζοντας ότι διαφωνεί με τη «μετάλλαξη» της Αριστεράς σε συνδιαμορφωτή ενός νέου κεντροαριστερού «πολιτικού μορφώματος».

Διαβάστε αναλυτικά το κείμενο της συνέντευξης του Ν. Βούτση :

Ερ. «Σε λίγες ημέρες θα βρεθείτε στο Νομό Ηλείας. Ποιο είναι το μήνυμα που θα θέλατε να στείλετε προς τους πολίτες;»

Απ. «Στο επίκεντρο των πολύ μεγάλων προβλημάτων που αντιμετωπίζει η χώρα βρίσκεται τα τελευταία χρόνια το ζήτημα της ακρίβειας που καθηλώνει και υπονομεύει οποιαδήποτε εισοδηματική ή επιδοματική πολιτική επιβαρύνοντας συνεχώς τα κοινωνικά στρώματα που υπέστησαν αφαίμαξη και φτωχοποίηση τη δεκαετία της κρίσης.

Οι ευθύνες της κυβερνητικής πολιτικής έχουν καταδειχθεί σε όλους τους τομείς όπως π.χ. για την αυξημένη τιμή της ενέργειας, για την επιδείνωση του προβλήματος της στέγης, για τη διάλυση των εργασιακών σχέσεων, για τη συνεχή υποβάθμιση στον κρίσιμο τομέα της υγείας.

Το μήνυμά μας είναι να ασχοληθεί, να συμμετάσχει, να αντισταθεί η μεγάλη πλειοψηφία του λαού μας σ’ αυτές τις πολιτικές για να μπει, όσο είναι δυνατόν, φρένο στη νεοφιλελεύθερη πολιτική και στο ιδιότυπο καθεστώς της Δεξιάς που για δεύτερη τετραετία παράγει η κυβέρνηση της Ν.Δ.

Μόνο μέσα από μία συστηματική ενεργοποίηση του λαϊκού παράγοντα με την ενθάρρυνση και τη συμμετοχή όλου του φάσματος των προοδευτικών δυνάμεων θα γίνει δυνατή και η πολιτική αλλαγή του συσχετισμού δυνάμεων. Όλη η ιστορία της πενηντάχρονης πλέον μεταπολίτευσης συνηγορεί σε μία τέτοια εκτίμηση που βεβαίως δεν είναι συνταγή παντός καιρού αλλά σε κάθε φάση έχει τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της με ζητούμενο σήμερα τη λαϊκή συμμετοχή, την αντίδραση στα φαινόμενα «ανάθεσης» και αποστασιοποίησης που σπέρνουν απογοήτευση και διαμορφώνουν μία κοινωνία μικρών προσδοκιών».  

Ερ. «Σας ανησυχεί η ανοδική της ακροδεξιάς στην Ευρώπη. Πόσο μπορεί να επηρεάσει την Ελλάδα μια τέτοια εξέλιξη;»

Απ. «Η άνοδος της ακροδεξιάς, ως πρόδρομο φαινόμενο σε ευρωπαϊκή κλίμακα, είχε παρουσιαστεί στην Ελλάδα και στα δύσκολα χρόνια της κρίσης με την πλέον αποτρόπαιη μορφή της όταν σε σειρά εκλογικών αναμετρήσεων ψηφιζόταν με ικανό ποσοστό η Χρυσή Αυγή.

Τα τελευταία χρόνια αλλά και βλέποντας προς το προσεχές μέλλον σημειώνεται μια αύξουσα τάση στα ακροδεξιά της Ν.Δ. με έναν αστερισμό κομμάτων που πέτυχαν ή διεκδικούν να πετύχουν ένα μεγάλο ποσοστό της τάξης του 20%. Η τάση αυτή εμφανίζεται ενώ δυστυχώς αυξάνεται ταυτόχρονα και η αποχή από τις εκλογές. Είναι μία εξέλιξη η οποία ανατροφοδοτείται με διεργασίες μέσα στη Ν.Δ. που υπερβαίνουν τα όρια ενσωμάτωσης, τα οποία είχε πετύχει ο κ. Μητσοτάκης δίνοντας εδώ και χρόνια σημαντικούς ρόλους σε πολιτικά στελέχη με ακροδεξιά παράδοση και πρακτική.

Όταν η ακροδεξιά εμφανίζεται ιδιαίτερα ενισχυμένη στο γαλλογερμανικό άξονα που ήταν παραδοσιακά η καρδιά της Ε.Ε. αντιλαμβανόμαστε όλοι τη σημασία των νέων συσχετισμών που διαμορφώνονται και ενώ εκκρεμούν απαντήσεις και επιλογές πολιτικών σε όλα τα μεγάλα θέματα που θέτει η λεγόμενη «πολυκρίση» μέσα σε συνθήκες μάλιστα δύο πολεμικών συγκρούσεων».

Η έκθεση Ντράγκι καταδεικνύει τα προφανή αδιέξοδα σε όλους τους τομείς άσκησης ευρωπαϊκής πολιτικής που αφορούν στην οντότητα, την ταυτότητα και το διεθνή ρόλο της Ε.Ε.

Επιλογές όπως η στροφή προς την κοινή πολιτική της «οικονομίας του πολέμου» απέχουν πολύ και υπονομεύουν ένα ριζικό προοδευτικό πρόγραμμα για κοινωνικές συγκλίσεις, για την αντιμετώπιση των προκλήσεων της εποχής μας, για τη δημοκρατική εμβάθυνση και για την αναδιαμόρφωση της Ευρώπης ως βασικού πυλώνα ειρήνης στην ταραγμένη εποχή μας».

Ερ.  Δεν θα μπορούσα να μη σας ρωτήσω για τις εξελίξεις στον ΣΥΡΙΖΑ, ένα κόμμα το οποίο υπηρετήσατε για πολλά χρόνια και από το οποίο επιλέξατε να αποχωρήσετε πριν από περίπου έναν χρόνο. Όσοι παρακολουθούν τις πολιτικές εξελίξεις, αντιλαμβάνονται ότι ο ΣΥΡΙΖΑ αντιμετωπίζει σοβαρότατα εσωτερικά προβλήματα. Πιστεύετε ότι το κόμμα θα μπορέσει να βγει από το τέλμα στο οποίο φαίνεται ότι έχει περιέλθει;

Απ. «Δεν μου επιτρέπεται να κάνω αναλύσεις και υποδείξεις για το τι θα πρέπει να γίνει στον ΣΥΡΙΖΑ, στην πολιτική συζήτηση που θα προηγηθεί του συνεδρίου και στην εκλογή της ηγεσίας του. Επαναλαμβάνω ότι αισθάνομαι μια πικρή δικαίωση γιατί πάρα πολύ έγκαιρα πριν από 13 μήνες είχα και προσωπικά επισημάνει ότι η διαφαινόμενη τότε εκλογή του κ. Κασσελάκη δημιουργούσε, δυστυχώς, προβλήματα σοβαρότητας, πολιτικής ανεπάρκειας και ταυτότητας για τη δικιά μας Αριστερά και αποτελούσε μία επιλογή μη υπερασπίσιμη μέσα στην κοινωνία.

Επιλέξαμε να συνδιαμορφώσουμε τη Νέα Αριστερά η οποία με μία πολύ ικανή κοινοβουλευτική ομάδα προσπαθεί να λειτουργήσει όλο και λιγότερο ως ένα επιπλέον «θραύσμα» του ΣΥΡΙΖΑ και όλο και περισσότερο ως μία σύγχρονη ανοιχτή πρόταση που θα δίνει ελπίδα και προσδοκία στους πολιτικούς και κοινωνικούς αγώνες που αναπτύσσονται».

Ερ. «Τα τελευταία χρόνια, παρακολουθήσαμε την πολυδιάσπαση του ΣΥΡΙΖΑ, από την οποία προέκυψαν μικρότερα κόμματα, όπως και αυτό της Νέας Αριστεράς. Θεωρείτε πως η πολυδιάσπαση αυτή, είναι προς όφελος του χώρου της Αριστεράς; Πιστεύετε ότι θα μπορούσε να υπάρξει επανένωση του χώρου;»

Απ. «Από θέσεις διακριτής Αριστεράς και ιδιαίτερης προγραμματικής επεξεργασίας ενισχύουμε και στηρίζουμε τις κοινές πρωτοβουλίες και τον διάλογο που μπορούν να δημιουργήσουν ένα νέο περιβάλλον για συγκλίσεις αλλά και ανασύνθεση στον ευρύτερο χώρο, την παράταξη της Αριστεράς.

Οι προσεχείς μήνες που θα γίνουν τα συνέδρια και οι επιλογές ηγεσιών στον ευρύτερο αριστερό και δημοκρατικό χώρο θα δώσουν την ευκαιρία να εξελιχθεί αυτός ο διάλογος για να ενισχυθούν οι συγκλίσεις. Διαδικασία που βεβαίως δεν έχει σχέση με στατική «επανένωση» γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ της προηγούμενης περιόδου, τον οποίο συνιδρύσαμε και συνδιαμορφώσαμε, έχει κλείσει τον κύκλο του μετά από όσα συνέβησαν, ως επιπτώσεις, από τις εκλογικές ήττες του 2023.

Οι πολυδιασπάσεις, οι αποκλεισμοί, η τοξικότητα στην πολιτική καθώς και οι διχαστικές απολίτικες συγκρούσεις δεν λειτούργησαν ποτέ και στο παρελθόν αλλά και σήμερα προς όφελος του χώρου της Αριστεράς. Δυστυχώς είναι ιστορικές τομές σε μία μακρά διαδικασία, στην οποία ο τόνος πρέπει να μπαίνει στο υπόδειγμα των συγκλίσεων και της ανασύνθεσης που διαμόρφωσαν τον ΣΥΡΙΖΑ και ως κυβερνητική λύση στις ιδιαίτερες βεβαίως συνθήκες της χρεωκοπίας στην οποία οδήγησαν οι πολιτικές των κυβερνήσεων της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ πριν από 14 χρόνια.

Ερ. «Πολλοί είναι εκείνοι που μιλούν ανοιχτά, για έναν ενιαίο κεντροαριστερό χώρο που θα μπορούσε να αποτελέσει το αντίπαλο δέος της σημερινής κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας. Πόσο πιθανή θεωρείτε τη συνένωση του κεντροαριστερού χώρου; Ποια θα είναι η θέση που πιστεύετε ότι θα κρατήσουν τα στελέχη της Νέας Αριστεράς σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο και κατά πόσο η συνένωση δυνάμεων θα μπορούσε πραγματικά να αποτελέσει το «αντίπαλο δέος» της κυβέρνησης Μητσοτάκη;»

Απ.«Επαναλαμβάνω ότι υπάρχει ανάγκη για τη διαμόρφωση προγραμματικών συγκλίσεων που εφόσον επιτευχθούν με όρους κοινωνίας και κοινών πολιτικών πρωτοβουλιών θα είναι δυνατόν να οδηγήσουν σε πολιτικές συνεργασίες ανάμεσα σε διακριτά κόμματα. Σε ότι αφορά τη Νέα Αριστερά από θέση Αριστεράς και όχι Κεντροαριστεράς, με τη συμβολή μας σ’ αυτό τον διάλογο με ένα ριζοσπαστικό προγραμματικό πλαίσιο.

Τα θέματα της εργασίας, της υγείας, ευρύτερα του κοινωνικού κράτους και σοβαρές πτυχές του δημοκρατικού πλαισίου είναι θεματικές στις οποίες υπάρχουν συγκλίσεις ανάμεσα σε κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις.

Δεν συμφωνούμε με τη μετάλλαξη της Αριστεράς σε συνδιαμορφωτή ενός νέου κεντροαριστερού πολιτικού μορφώματος. Άλλωστε αυτή η θέση ήταν βασική μας πλειοψηφική άποψη σύμφωνα με τα ντοκουμέντα και του ενιαίου ΣΥΡΙΖΑ σε όλη του τη διαδρομή. Η εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης και οι κοινωνικές διεργασίες που θα τη στηρίξουν σε ένα ενιαίο δεσμευτικό προγραμματικό πλαίσιο ήταν και το ζητούμενο, με πολύ πιο ευνοϊκούς λόγω αναλογικής όρους, στην προεκλογική περίοδο του 2023.

Σημειώνω ότι, ανεξάρτητα από δικές μας αδυναμίες και αντιφάσεις στη διεκδίκηση μιας τέτοιας κοινής πολιτικής για τη διακυβέρνηση, τα δείγματα γραφής των υπολοίπων κομμάτων, του ΚΚΕ, του ΠΑΣΟΚ, του ΜΕΡΑ25, ήταν αρνητικά και απορριπτικά. Αυτή η πραγματικότητα προβληματίζει και για το σήμερα. Ωστόσο πρέπει να γίνει κάθε προσπάθεια για να ξεπεραστούν δυσκολίες, παρότι υπάρχουν πολύ διαφορετικές απόψεις για κρίσιμα ζητήματα που αφορούν στον πόλεμο, τους εξοπλισμούς, πτυχές της οικονομικής και περιβαλλοντικής πολιτικής και την εξωτερική πολιτική της χώρας».