3 Δεκεμβρίου- Παγκόσμια ημέρα Ατόμων με Αναπηρία. Μία ημέρα που καθιερώθηκε από τα Ηνωμένα Έθνη με στόχο να μπορέσουν να κατανοήσουν όλοι τα θέματα της αναπηρίας αλλά και να κινητοποιηθούν υπέρ των δικαιωμάτων αξιοπρέπειας και ευημερίας των ατόμων με αναπηρία.
Πριν από μερικά χρόνια το «σύνθημα» των ατόμων με αναπηρία ήταν «όλοι διαφορετικοί, όσοι ίσοι».
Αλήθεια όμως, πόση «ισότητα» υπάρχει εν έτει 2022, όταν καθημερινά οι συμπολίτες μας δίνουν όχι απλά την μάχη της επιβίωσης, όπως όλοι εμείς, αλλά την μάχη για μία θέση στην κοινωνική και οικονομική ζωή του τόπου τους;
Πόσο προσβάσιμες είναι οι πόλεις, τα καταστήματα, οι υπηρεσίες, που υπάρχουν στην περιοχή μας;
Πόσο εύκολα μπορεί ένας άνθρωπος με αναπηρία να διεκδικήσει μία θέση στην αγορά εργασίας;
Πόσο εύκολα ένας άνθρωπος με αναπηρία μπορεί να απολαύσει τον ήλιο και την θάλασσα κατά την διάρκεια των καλοκαιρινών μηνών ή έστω έναν καφέ;
Πόσο εύκολο είναι για έναν άνθρωπο με αναπηρία να βρει μία θέση στάσης και στάθμευσης για να πάει να κάνει τις καθημερινές εργασίες του ή για να επισκεφτεί έναν γιατρό, για να πάει σε ένα φαρμακείο, ή ακόμα για να κάνει την βόλτα του;
Πόσο εύκολο θα ήταν για έναν αρτιμελή συμπολίτη μας να βρεθεί στην θέση ενός ανθρώπου με κινητικά προβλήματα;
Τα στοιχεία της Eurostat
Σύμφωνα με τα στοιχεία της Eurostat το ποσοστό των ατόμων με αναπηρία στην Ευρωπαϊκή Ένωση σε σύγκριση με το ποσοστό του γενικού πληθυσμού ανέρχεται στο 12%, με διαφορές μεταξύ των κρατών – μελών από 9,3% στην Ελλάδα μέχρι 15,3% στην Ισπανία. Σύμφωνα επίσης με τα στοιχεία της Eurostat ένα άτομο παραγωγικής ηλικίας (16 – 64 ετών) που ανήκει στο γενικό πληθυσμό έχει πιθανότητα 66% να βρει δουλειά ή να δημιουργήσει δική του επιχείρηση, ενώ για ένα άτομο με μια ελαφριά αναπηρία η πιθανότητα αυτή μειώνεται στο 47% και για ένα άτομο με βαριά αναπηρία στο 25%!
Στο σήμερα
Εύκολα κανείς μπορεί να κατανοήσει ότι το σύνθημα «Όλοι διαφορετικοί – Όλοι ίσοι» δεν ανταποκρίνεται στα δεδομένα που υπάρχουν σήμερα και περισσότερο «ηχεί» ως ευχή που επαναλαμβάνεται κάθε χρόνο. Πράγματι είμαστε όλοι διαφορετικοί, αλλά δεν είμαστε όλοι ίσιοι. Αυτές τις ανισότητες λοιπόν καλούμαστε να περιορίσουμε προκειμένου η κοινωνία μας να γίνει περισσότερο ανθρώπινη και να παρέχει τις ίδιες ευκαιρίες σε όλους. Για να επιτευχθεί ωστόσο αυτός ο σκοπός θα πρέπει όλοι από κοινού, ως άνθρωποι και ως ενεργοί πολίτες να στηρίξουμε όλα όσα η ίδια η πολιτεία έχει θεσπίσει για τους ανθρώπους με αναπηρία, όπως τα parking, οι ειδικές ράμπες, τα ειδικά μηχανήματα πρόσβασης σε κτίρια αλλά και τα μηχανήματα πρόσβασης στην θάλασσα. Οφείλουμε να σεβαστούμε και να στηρίξουμε όλους εκείνους που μέχρι σήμερα ζουν σχεδόν απομονωμένοι…. καθώς είτε έτυχε να γεννηθούν με κάποια αναπηρία ή είτε στο διάβα της ζωής τους συνέβη κάτι το οποίο τους προκάλεσε μία αναπηρία.
Α. Αγγελίδου
