«Ξύπνησαν» μνήμες ενώ οδεύουμε στα 30 χρόνια!
Ευθ. Λέκκας στην «ΠΡΩΤΗ»: «Είναι πολύ πιο πολύπλοκο το σύστημα της επανάληψης των σεισμών και δεν τηρείται αυτό το όριο»
Οδυνηρές μνήμες από τους καταστροφικούς σεισμούς που έπληξαν στις 26 Μαρτίου 1993 τον Πύργο, καθώς και την ευρύτερη περιοχή, «ξύπνησαν» πριν από λίγες ημέρες σε πολλούς κατοίκους της πόλης, με τη συμπλήρωση 29 χρόνων από το πολύ «άγριο» πέρασμα του Εγκέλαδου!
Παρά το γεγονός ότι πέρασαν τόσα χρόνια, είναι χαραγμένες έντονα στη μνήμη οι εφιαλτικές στιγμές που έζησαν τότε όσοι βρίσκονταν στην περιοχή του Πύργου, που θύμισε …βομβαρδισμένο τοπίο από άκρη σε άκρη, με πολλά παλιά κτίρια να έχουν καταρρεύσει και μεγάλο αριθμό από εντυπωσιακά νεοκλασικά να σβηστούν για πάντα από το χάρτη της πόλης.
Ευτύχημα ότι από τους συνολικά 6 σεισμούς, εκ των οποίων ο ισχυρότερος και καταστροφικότερος ήταν μεγέθους 5,5 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ, ο απολογισμός ήταν μία νεκρή και 16 τραυματίες, ενώ οι επιστήμονες χαρακτήρισαν σαν «θαύμα» το γεγονός ότι δεν σημειώθηκε μόνο ένα σεισμός, οπότε τα πράγματα θα ήταν πολύ διαφορετικά…
Ο …κύκλος των 30 χρόνων
Ωστόσο σήμερα μετά από 29 χρόνια και με αρκετό διάστημα σεισμικής «νηνεμίας» στην ευρύτερη περιοχή του Πύργου, πολλοί είναι εκείνοι που αναρωτιούνται εάν κάποια στιγμή είναι πιθανόν να επαναληφθούν ανάλογα γεγονότα, που άλλαξαν ριζικά την οικονομική και κοινωνική ζωή του τόπου.
Μάλιστα κάποιοι συνδυάζουν χρονικά την εκδήλωση ενός ισχυρού σεισμού, με τη συμπλήρωση των 30 χρόνων από το 1993 (το επόμενο έτος), σαν κάτι που κάνει …κύκλους στο συγκεκριμένο αυτό διάστημα!
Για το θέμα αυτό ο Καθηγητής Δυναμικής Τεκτονικής,
Εφαρμοσμένης Γεωλογίας & Διαχείρισης Φυσικών Καταστροφών, καθώς και πρόεδρος του ΟΑΣΠ κ. Ευθ. Λέκκας, ο οποίος ήταν ο πρώτος που έκρουσε καμπανάκι κινδύνου για τους σεισμούς του Πύργου, παρουσιάστηκε ξεκάθαρος στην «ΠΡΩΤΗ»:
«Καταρχάς είναι πολύ μεγαλύτερη η συγκεκριμένη περίοδος, περισσότερα τα χρόνια και δεν τηρείται αυτό το όριο. Είναι πολύ πιο πολύπλοκο το σύστημα της επανάληψης των σεισμών και δεν είναι τόσο απλά τα πράγματα. Ήδη έχουμε αρκετούς μικρούς σεισμούς στην Ηλεία αλλά αυτό δεν δείχνει κάτι ότι θα έχουμε μετά μια περίοδο έντονης σεισμικότητας. Αυτό δεν ισχύει γιατί οι μεγάλοι σεισμοί έρχονται χωρίς να τους υπολογίζει κανένας».
Επίσης ο κ. Λέκκας συμπλήρωσε:
«Το 1993 ήταν ιδιαίτερη ιδιομορφία της περιοχής, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι θα έχουμε από την ίδια περιοχή, μπορεί να έχουμε 10-20 χιλιόμετρα πιο πέρα και να είναι μεγάλος σεισμός. Αυτό όμως σε καμία περίπτωση δεν μπορούμε να το προσδιορίσουμε, απλά και μόνο εκεί που εργαζόμαστε εμείς είναι να έχουμε πολύ καλά επιχειρησιακά σχέδια και να είμαστε επαρκείς σε μέσα και σε προσωπικό και σε άμεση ετοιμότητα έτσι ώστε ν’ αντιμετωπίσουμε ένα τέτοιο γεγονός».
Εξάλλου ο πρόεδρος του ΟΑΣΠ, απαντώντας σε σχετική ερώτηση, τόνισε ότι η περιοχή βρίσκεται σε πολύ καλό επίπεδο, ιδίως μετά από τον αντισεισμικό κανονισμό και το 1993, όπου υπάρχουν από τις καλύτερες κατασκευές.
Ωστόσο όπως υπογράμμισε, υπάρχουν ακόμα ανοικτά ζητήματα που απαιτούν πολύ ώρα προκειμένου να εξεταστούν, αφήνοντας να εννοηθεί την κατάσταση που επικρατεί κυρίως με τα δημόσια κτίρια…
«Είμαστε σε καλό επίπεδο σεισμικής θωράκισης και πάντα ο στόχος μας είναι να βελτιωνόμαστε» δήλωσε ο κ. Λέκκας.
Το ΤΕΕ
Το θέμα της αντισεισμικής θωράκισης κτιρίων είχε θίξει στο πρόσφατο παρελθόν ο πρόεδρος του ΤΕΕ Δυτικής Ελλάδας Βασίλης Αϊβαλής σε επιστολή που απέστειλε στον υπουργό Περιβάλλοντος Κώστα Σκρέκα, προτείνοντας τη δημουργία ενός προγράμματος «Θωρακίζω», ειδικά για μια περιοχή που βρίσκεται στο «κόκκινο» από πλευράς σεισμικότητας.
Όπως είχε εξηγήσει ο κ. Αιβαλής,το 75% του δομημένου περιβάλλοντος της χώρας είναι κατασκευασμένο πριν από το 1985. Αυτό σημαίνει ότι πρόκειται για οικοδομές μελετημένες – στην καλύτερη περίπτωση – µε τον αντισεισμικό κανονισμό του 1959, δηλαδή µε µία πολύ απλοϊκή θεώρηση της πιθανής συμπεριφοράς τους σε ενδεχόμενο σεισμό, που απέχει παρασάγγας από τις σημερινές επιστημονικές απόψεις.Αν σε αυτό συνυπολογίσουμε τη φυσιολογική γήρανση των υλικών, την κακή συντήρηση, τις εκ των υστέρων παρεμβάσεις στο φέροντα οργανισμό χωρίς μελέτη – επίβλεψη – συμβουλή ειδικού, αλλά και το ξεχωριστό τμήμα των αυθαίρετων κατασκευών, πολλές από τις οποίες έγιναν μετά το 1985, καθώς και τις σωρευτικές καταπονήσεις από δονήσεις στο πέρασμα του χρόνου, μπορούμε αβίαστα να συμπεράνουμε ότι ένα μεγάλο τμήμα της ακίνητης περιουσίας των Ελλήνων έχει ανάγκη τη στατική του ενίσχυση.
