«Κάθε έργο μου είναι μια μικρή κατάθεση ψυχής»
« Δυστυχώς το σύνθημα
της εποχής μας είναι εμπρός
προς τα πίσω»
Είναι ένας άνθρωπος που έχει αφήσει το δικό του στίγμα στα κοινά αφού διατέλεσε πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Πύργου, πρόεδρος σε διάφορους συλλόγους και επιτροπές και ενεργός πολίτης του Δήμου Πύργου.
Εκείνο όμως το στοιχείο που τον διακρίνει και είχα και εγώ την ευκαιρία να τον γνωρίσω μέσα από αυτή του την ιδιότητα είναι ότι αποτελεί έναν εξαιρετικό καλλιτέχνη που ότι φτιάχνει με τα χέρια του γίνεται κομψοτέχνημα.
Ο λόγος για τον Ηλείο καλλιτέχνη κ. Κωνσταντίνο Πέππα.
Ο κ. Πέππας είχε την ευγενή καλοσύνη να παραχωρήσει στην «ΠΡΩΤΗ» μια αποκαλυπτική και άκρως ενδιαφέρουσα συνέντευξη όπου μίλησε για όλους και για όλα καθώς και για την μεγάλη του αγάπη την ζωγραφική, το ψηφιδωτό και τον χαλκό.
Ερ. Κύριε Πέππα ποιο ήταν το ερέθισμα για να ασχοληθείτε με την ζωγραφική, το ψηφιδωτό και τον Μπρούτζο
Απ. «Καταρχήν αγαπητέ Θεόδωρε να σε ευχαριστήσω για τηνευκαιρία που μου δίνει μέσα από την «ΠΡΩΤΗ» να μιλήσω για την μεγάλη μου αγάπη που είναι η ζωγραφική.
Από μικρός ο πατέρας μου με έπαιρνε μικρό στην οικοδομή, όπου εκεί σοβαντίζανε, έφτιαχαν μωσαϊκά, και άλλες κατασκευές. Στη συνέχεια πήγα στους προσκόπους όπου όταν πήγαινα κατασκήνωση κατασκευάζαμε διάφορα πράγματα. Έτσι σιγά σιγά αυτό το ερέθισμα το να φτιάχνω διάφορες κατασκευές μου άρεσε. Μεγαλώνοντας είχα μια έφεση στη ζωγραφική και τελείωσα μια σχολή σχεδιαστών στον Δοξιάδη στην Αθήνα. Πήρα μια υποτροφία για το εξωτερικό και μετά τελείωσα μια σχολή διακοσμητικής όπου πήρα και ένα δίπλωμα χαλκογραφίας γιατί μου άρεσε πολύ ο χαλκός.
Ασχολήθηκα μετά με το αλουμίνιο και τον μπρούντζο. Έτσι σιγά σιγά ξεκίνησα όπου είχα έντονη δράση με την Λαϊκή Επιμόρφωση στο Πύργο, και εκεί ασχολήθηκα με το ψηφιδωτό, την πυρογραφία, φωτογραφία κ.α.
Στην εποχή μου υπήρχαν και τα καφενεία και οι καφετέριες αλλά δεν πήγαινα. Είχα ένα εργαστήριο στο σπίτι όπου μου άρεσε να μαστορεύω. Εδώ στην επαρχία είχα το μεγάλο πλεονέκτημα να έχω χρόνο.
Είχα έμφυτη την τέχνη, και μέσα από το διάβασμα , το ιντερνετ έμαθα περισσότερα πράγματα και τις τεχνικές πάνω στο αντικείμενό μου.
Πρέπει να έχεις φαντασία, τρέλα, και να συνδυάσεις τα χρώματα πάνω σε αυτό που θες να κάνεις. Κάθε έργο μου είναι μια μικρή κατάθεση ψυχής. Είναι μια προσωπική ευχαρίστηση αυτό που κάνω αφού το σπίτι, το έχω γεμίσει με διάφορα έργα.
*«Θα πρέπει να υπάρχει φαντασία, μεράκι και συνεργασία μεταξύ των φορέων, κάτι που δυστυχώς λείπει από τις Δημοτικές Αρχές της πόλης συμπεριλαμβανομένης και της τωρινής».
«Οι πολιτιστικοί σύλλογοι
είναι κύτταρα πολιτισμού στα χωριά»
Ερ. «Αγαπάμε την ιστορία και τον πολιτισμό στο τόπο μας;»
Απ. «Από τα Χανάκια μέχρι τον Πύργο μπορώ να σας πω ότι στα σχολειά μας δεν έχω δει ούτε μια φωτογραφία του Κολοκοτρώνη, του Καραϊσκάκη και όλων αυτών των μεγάλων αγωνιστών του 1821. Δυστυχώς θα έπρεπε όπως έχεις αναφερθεί διεξοδικά και εσύ Θεόδωρε μέσα από τις ομιλίες σου και τις εκδηλώσεις , στα σχολεία να διδάσκεται η τοπική ιστορία. Είπαν σε ένα παιδί τι ξέρεις για τον Γεώργιο Καραϊσκάκη και το παιδί απάντησε ότι είναι το γήπεδο του Ολυμπιακού με πρόεδρο τον Μαρινάκη.
Αυτό τα λέει όλα νομίζω. Ο πολιτισμός δεν είναι μόνο τα πανηγύρια και η γουρνοπούλα, χωρίς να θέλω να τα υποτιμήσω.
Έχουμε τόσες Θεατρικές Ομάδες. Δεν έχω δει από τις Δημοτικές Αρχές που πέρασαν από τον Δήμο Πύργου να κάνουν μια εβδομάδα Θεάτρου είτε στο Πύργο είτε στην Αρχαία Ολυμπία. Επειδή ήμουν στη Λαϊκή Επιμόρφωση Πύργου για οκτώ χρόνια, κάναμε προσπάθεια με σεμινάρια Θεατρικής Παιδείας, είπαμε να ασχοληθούμε μαζί με τον λαϊκό ήρωα τον καραγκιόζη αλλά δυστυχώς και αυτή μας η πρόταση ναυάγησε.
Βλέπω μέσα στις ομάδες του Πολιτισμού ανθρώπους όπως αστυνομικούς και γενικότερα ανθρώπους που δεν έχουν σχέση με τον πολιτισμό και την ιστορία. Δεν βλέπω να γίνονται εκθέσεις ζωγραφικής ή οτιδήποτε έχει σχέση με τα γράμματα και τις τέχνες και απογοητεύομαι. Αν πάς σε άλλα μέρη όμως αυτά τα βλέπεις.
Η Δημοτική Αρχή Πύργου θα πρέπει να καλέσει τις θεατρικές ομάδες και τους ανθρώπους των τεχνών γενικότερα ώστε να να αρχίσουν να γίνονται πράγματα ουσιαστικά για την ιστορία και τον πολιτισμό μας.
Με την προηγούμενη Δημοτική Αρχή έκανα μια πρόταση για τα Ανθεστήρια. Έγινε πράξη αφού πολλά μικρά παιδάκια με λουλούδια αναβίωσαν ξανά τα Ανθεστήρια.
Δεν κάνω τον ξύπνιο αλλά υπάρχουν άτομα ικανά που θα μπορούσαν να προσφέρουν στον πολιτισμό.
Η βιβλιοθήκη Πύργου για παράδειγμα έπρεπε να κάνει μεγαλύτερα βήματα και να γίνει ποιο ανοιχτή στις συνεργασίες. Έγινε η εκδήλωση με τον Καραλή. Τι θα μπορούσε να γίνει; Κατά την γνώμη μου θα έπρεπε να φτιάξουμε δυο ψεύτικα τείχη, να πάρουμε δυο ελιές, να φτιάξουμε δυο ασπίδες και μόλις ερχόταν ο Καραλής, να ρίξουμε τα τείχη και να του τα δώσουμε. Θα πρέπει με λίγα λόγια να υπάρχει φαντασία, μεράκι και συνεργασία μεταξύ των φορέων, κάτι που δυστυχώς λείπει από τις Δημοτικές Αρχές της πόλης συμπεριλαμβανομένης και της τωρινής.
Δεν είναι εγωϊστικό να ακούσεις και κάποια άλλη ιδέα εκτός από την δική σου. Όσες φορές είπα κάτι ή έκανα κάποιες προτάσεις, νόμιζαν κάποιοι ότι ήθελα να προβληθώ. Η μοναδική μου φιλοδοξία είναι ότι με τίμησαν οι συνάδελφοί στο Εργατικό Κέντρο για πάρα πολλά χρόνια αλλά και ως εκπρόσωπο και σε άλλες δράσεις που έκανα από διάφορα πόστα.
Για το Εργατικό Κέντρο θα πω χωρίς να φανεί εγωϊστικό, ότι στα 80 χρόνια ζωής του είμαι ο πρώτος που με ψήφισαν ως Επίτιμο Πρόεδρο».
Επίσης δημιούργησα με άλλους αξιόλογους ανθρώπους τον Πολιτιστικό Σύλλογο Αλποχωρίου –Χανακίων. Τιμητικά με έβγαλαν πρόεδρο και η πρώτη μας εκδήλωση ήταν 8 Μαρτίου – για την εορτή της γυναίκας. Μαζέψαμε κάποιο ποσό και κάθε χρόνο κερνάμε τα μέλη μας ανήμερα της Παναγίας στην Παναγούλα ούζο, κρασί και άλλα κεράσματα. Επίσης κατασκευάσαμε μια παραδοσιακή βρύση και φυτέψαμε 2.000 δένδρα στο Αλποχώρι. Κάθε χρόνο καθαρίζουμε το νεκροταφείο και επειδή δεν υπάρχει καφενείο, ο Σύλλογος είναι ένα σημείο όπου μαζεύεται όλος ο κόσμος. Θα πρέπει η νυν Δημοτική Αρχή να κάνει ένα κάλεσμα σε όλους τους Πολιτιστικούς Συλλόγους, να ακούσει τις απόψεις τους, να τους ενισχύσει γιατί οι πολιτιστικοί σύλλογοι είναι κύτταρα πολιτισμού στα χωριά.
Ερ. «Τα σχέδιά σας για το μέλλον»
Απ. «Θα κάνω μια επιστολή προς τον Δήμαρχο Πύργου αναφορικά με τον Πολιτισμό ώστε να δημιουργηθεί ένα καλλιτεχνικό καφενείο. Εγώ ήθελα να κάνω μια έκθεση και να γράψω τι μπορεί να κάνει ένας συνταξιούχος μετά την σύνταξη. Ένα ωραίο παράδειγμα είναι ο Δήμος Αρτέων. Εμείς οι συνταξιούχοι δεν τα πάμε και πολύ καλά με το ιντερνετ. Τι έκανε ο Δήμος Αρτέων; Έβαλε τα παιδιά του Δήμου να μάθουν σε συνταξιούχους πώς να στέλνουν ηλεκτρονικά μηνύματα, φωτογραφίες και να πληρώνουν τους λογαριασμούς τους μέσα από τα κινητά τους τηλέφωνα. Όλοι οι ηλικιωμένοι ευχαρίστησαν την Δημοτική Αρχή για αυτή την πρωτοβουλία γιατί ήταν κάτι πρωτοποριακό για την περιοχή τους.
Έχουμε επίσης πολύ καλούς γεωπόνους. Θα μπορούσε ο Δήμος να βρει δυο ωραία κτήματα στην περιοχή του Πύργου όπου θα βάζαμε βιολογικά προϊόντα και να φυτεύουμε.
Δυστυχώς το σύνθημα της εποχής μας είναι εμπρός προς τα πίσω.
*«Ο Πολιτισμός ξεκινά από το σπίτι,
την οικογένεια και μετά στα σχολεία»
*«Πιστεύω ότι κάτι θα γίνει στο τόπο μας. Τα βήματά μας όμως πρέπει να είναι γρήγορα και όχι σημειωτόν»
Ερ. «Τι είναι για εσάς πολιτισμός»
Απ. «Αυτό που μας κρατάει σαν έθνος είναι πάνω απ΄ όλα η γλώσσα μας, η ιστορία, ο πολιτισμός μας. Για παράδειγμα η κόρη μου ζει στα Χανιά και όλα τα παιδάκια των νηπιαγωγείων τα πηγαίνουν επισκέψεις σε αρχαιολογικούς και ιστορικούς χώρους όπως το Αρκάδι. Τους μαθαίνουν την ιστορία.
Στην Ηλεία λοιπόν έχουμε μια υποχρέωση τα νέα παιδιά και ειδικά τις μικρές ηλικίες να τα πηγαίνουμε σε αρχαιολογικούς και ιστορικούς χώρους όπως η Αρχαία Ολυμπία, το Χλεμούτσι, το Ποντικόκαστρο. Όπου και να πατήσεις στον τόπο μας έχει ιστορία.
Ο Πολιτισμός ξεκινά από το σπίτι, την οικογένεια και μετά στα σχολεία. Οι εκπαιδευτικοί δε έχουν μεγάλη ευθύνη για το πώς θα διδάξουν και θα κάνουν τα παιδιά να αγαπήσουν την ιστορία και τον πολιτισμό μας.
Πιστεύω ότι κάτι θα γίνει στο τόπο μας αλλά με βήματα σταθερά και γρήγορα και όχι σημειωτόν. Θα πρέπει να γίνουν δράσεις πολιτισμού και ιστορίας στο τόπο μας. Για παράδειγμα ο πρώην Δήμαρχος Καλαμάτας Νίκας κάλεσε φοιτητές από την Σχολή Καλών Τεχνών, τους φιλοξένησε στη Καλαμάτα, τους έδωσε διάφορα παραδοσιακά προϊόντα και αυτοί με την σειρά τους φιλοτέχνησαν το λιμάνι της Καλαμάτας.. Μετά έγινε έκθεση στην Καλαμάτα, στην Αθήνα με βασικό θέμα αυτό που έκαναν. Εδώ στην Ηλεία έχουμε τόσο ωραία μέρη όπου θα μπορούσε να γίνει κάτι παρόμοιο.
Θα πρέπει να γίνουν δράσεις στον Δήμο Πύργου. Ένα μουσείο για την σταφίδα, για την ιστορία μας. Έτσι ώστε όταν έρχονται τουρίστες – επισκέπτες στο πύργο να έχουν ένα ωραίο φυλλάδιο και να ξέρουν τι να επισκεφθούν».
«Σας ευχαριστώ πολύ κ. Πέππα για αυτή την όμορφη συνέντευξη».
«Εγώ σε ευχαριστώ αγαπητέ Θεόδωρε».
«Αυτό που μας κρατάει σαν έθνος είναι η γλώσσα μας, η ιστορία και ο πολιτισμός μας» ανέφερε ο Ηλείος καλλιτέχνης και ενεργός πολίτης του Δήμου Πύργου κ. Κώστας Πέππας.
Ένα υλικό το οποίο χρησιμοποιεί ο κ. Πέππας είναι ο μπρούτζος, κάτι που μπορεί κανείς να διακρίνει στα εικονιζόμενα έργα του.
Πολλά από τα εξαιρετικά έργα του κ. Πέππα είναι κατασκευασμένα από ψηφιδωτό όπως τα εικονιζόμενα.
Ο κ. Πέππας εκτός από καλλιτέχνης είναι και συλλέκτης παλαιών αντικειμένων όπως το γραμμόφωνο και η ζυγαριά που κοσμούν το εσωτερικό της οικίας του.
Ο κ. Πέππας δημιουργεί έργα πάνω σε ξύλο ή σε διάφορα άλλα αντικείμενα όπως η εικόνα του Αγίου Γεωργίου που διακρίνεται στη φωτογραφία.
Μερικά από τα πολλά έργα που διατηρεί στο εργαστήριο του στα Χανάκια ο κ. Κωνσταντίνος Πέππας.
