Τα ελληνικά φτερά υπερέχουν στο Αιγαίο την ώρα που η Τουρκία ψάχνει για… πιλότους – Το σχέδιο για αγορά 4ης φρεγάτας FDI ή Belh@rra και το project των 4 κορβετών
Η κατάσταση «μη πολέμου» μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδας που μοιάζει να κλιμακώνεται όλο και περισσότερο μέρα με την ημέρα με τις ακραία επιθετικές δηλώσεις του Ταγίπ Ερντογάν και των στενών συνεργατών του στην Άγκυρα, είναι μία μόνο παράμετρος της ισορροπίας δυνάμεων μεταξύ των χωρών που βρίσκονται στις δύο πλευρές του Αιγαίου.
Για σχεδόν έξι μήνες συνεχίζεται πια η πολεμική ρητορική του προέδρου της Τουρκίας εναντίον της Ελλάδας, με έωλες κατηγορίες για δήθεν κατεχόμενα ή αδιευκρίνιστης κυριαρχίας νησιά στο Αιγαίο, στρατιωτικοποίηση νησιών παρά τις προβλέψεις Διεθνών Συνθηκών, απειλές για επανάληψη των γεγονότων του 1922, πολεμοχαρείς προειδοποιήσεις για ξαφνική εισβολή «κάποιο βράδυ» σε ελληνικό έδαφος και τόσα άλλα που θα μπορούσαν να θεωρηθούν γραφικά αν η Ευρώπη δεν περνούσε μια τεράστια κρίση με αφορμή την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία και η Άγκυρα δεν είχε φροντίσει εδώ και χρόνια να δείξει με πράξεις ότι θέλει να επεκτείνει την επικράτειά της με σε εδάφη χωρών όπως η Συρία και το Ιράκ.
Η ελληνική πλευρά, ακολουθώντας την προτροπή που έχει εισάγει στις διεθνείς σχέσεις ο Θεόδωρος Ρούζβελτ, απαντά μετρημένα στις τουρκικές προβοκατόρικες κινήσεις, επιχειρώντας να καθυστερήσει το παίγνιο που θα μπορούσε ακόμη και να οδηγήσει σε ανοιχτή αντιπαράθεση. «Speak softly and carry a big stick» – μίλα ήπια και κράτα ένα μεγάλο ραβδί- είναι η ξεκάθαρη γραμμή που ακολουθεί η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη, όσο προσπαθεί να μην ανατροφοδοτήσει την ένταση σε ρητορικό επίπεδο με την γειτονική Τουρκία.
Σε ανώτατο επίπεδο, η ελληνική κυβέρνηση γνωρίζει ότι ο ίδιος ο Ταγίπ Ερντογάν έχει απαγορεύσει ρητά στους υπουργούς του –κυρίως τους αρμόδιους επί των Εξωτερικών Μεβλούτ Τσαβούγλου και Άμυνας Χουλουσί Ακάρ- ακόμη και να έχουν κοινωνικού τύπου ολιγόλεπτες συνομιλίες με τους Έλληνες ομολόγους τους. Τέτοιο κλείσιμο των διαύλων επικοινωνίας συμβαίνει μόνο σε εμπόλεμες περιόδους και δείχνει πόσο διατεθειμένος είναι ο Τούρκος πρόεδρος να τραβήξει το σκοινί.
Μετά την καλοκαιρινή κρίση με το ερευνητικό πλοίο Oruc Reis που έκανε εργασίες στην περιοχή του Καστελλόριζου όπου η Αθήνα θεωρεί ότι έχει κυριαρχικά δικαιώματα στην υφαλοκρηπίδα, η ελληνική κυβέρνηση υλοποιεί ένα μεγάλο πρόγραμμα απόκτησης νέων οπλικών συστημάτων, επισκευής, συντήρησης ή εφοδιασμού παλαιότερων αμυντικών όπλων που είχαν αφεθεί στην μοίρα τους με όλα τα αναγκαία συστήματα ώστε να είναι λειτουργικά και επιχειρησιακά και αγοράζει τα τόσο απαραίτητα όπλα τους, από βλήματα μέχρι πυραύλους και τορπίλες.
Η προμήθεια των γαλλικών μαχητικών αεροσκαφών Rafale ήταν πραγματικά μια κίνηση που ανέτρεψε την επικρατούσα μέχρι το 2021 υπέρ της Τουρκίας ισορροπία των αεροπορικών δυνάμεων. Ηδη τα πρώτα έξι γαλλικά μαχητικά αεροσκάφη επιχειρούν από την αεροπορική βάση της Τανάγρας, οι πιλότοι τους εκπαιδεύονται και μαθαίνουν τα μυστικά του γαλλικού υπερόπλου σε άλλους Έλληνες χειριστές την ώρα που οι τεχνικοί της Πολεμικής Αεροπορίας κάνουν ό,τι μπορούν ώστε να επιλύουν πιθανά προβλήματα στον μικρότερο χρόνο. Πριν από λίγες ημέρες η Πολεμική Αεροπορία παρέλαβε και τα δύο πρώτα αμερικανικά μαχητικά αεροσκάφη F-16 Block52plus που αναβαθμίστηκαν στην έκδοση Viper, την πιο εξελιγμένη εκδοχή των F-16 παγκοσμίως. Τα δύο F-16 Viper βρίσκονται στην Κρήτη, τα πληρώματά τους εκπαιδεύονται και οι Τούρκοι αφιονισμένοι κάνουν καθημερινώς διαβήματα στους Αμερικανούς ζητώντας να εγκρίνουν και σε εκείνους την αναβάθμιση των δικών τους F-16.
Στην Άγκυρα γνωρίζουν πολύ καλά από τις λεγόμενες ανοικτές πηγές ότι μέχρι το 2027 η Ελλάδα θα έχει έναν υπερσύγχρονο στόλο από 83 F-16 Viper στα οποία θα πρέπει να προστεθούν τα συνολικά 18 Rafale που θα βαφτούν με τα μοναδικά χρώματα των ελληνικών αετών του Αιγαίου, ενώ θα ξεκινούν οι διαδικασίες απόκτησης των πρώτων 20 αμερικανικών F-35, τα οποία η Αθήνα επιδιώκει να έχει βάλει στα υπόστεγα των αεροπορικών της βάσεων μέχρι το 2030. Η σύγκριση για την Τουρκία μοιάζει ανισοβαρής. Με τα σημερινά δεδομένα η αγορά των 100 αμερικανικών F-35 μοιάζει για τον Ερντογάν όνειρο απατηλό και την ίδια ώρα έχει να αντιμετωπίσει τις κατηγορίες από το εσωτερικό της χώρας του πως όχι μόνο έχασε την προκαταβολή των 1,4 δις. δολαρίων για τα 5ης γενιάς μαχητικά αλλά προκάλεσε ζημίες 27 δις. δολαρίων μετά τον αποκλεισμό από το πρόγραμμα των F-35.
Τις τελευταίες εβδομάδες ο σουλτάνος της Τουρκίας και οι καλοπληρωμένοι λομπίστες του, τα δίνουν όλα για να πείσουν τους Αμερικανούς να εγκρίνουν τον εκσυγχρονισμό των F-16 τους «α λα ελληνικά» και να δώσουν άδεια για εξαγωγή μιας σειράς κρίσιμων ανταλλακτικών και υποσυστημάτων που έχουν μειώσει τις διαθεσιμότητες των τουρκικών μαχητικών αεροσκαφών.
Στην κάθε άλλο παρά ειδυλλιακή εικόνα πρέπει να προστεθεί και η απουσία ικανού αριθμού έμπειρων Τούρκων χειριστών για τα μαχητικά της πολεμικής αεροπορίας τους, αφού δεκάδες top gun Τούρκοι πιλότοι εξαφανίστηκαν σαν αντι-ερντογανικοί οπαδοί του Γκιουλέν.Για να αντισταθμίσουν τα κενά οι Τούρκοι πτέραρχοι επανέφεραν σε ενεργό υπηρεσία ακόμη και συνταξιούχους… ασπρομάλληδες πιλότους ενώ δίνουν τα πανακριβά μαχητικά τους ακόμη και σε πολύ νέους και άπειρους πιλότους ποντάροντας στην τύχη και το κισμέτ.
