Άπαξ δάσος, πάντα δάσος, αναφέρει το Ελληνικό Σύνταγμα. Η ιδιαίτερα προστατευτική αυτή διάταξη που θεσπίστηκε πριν από περίπου μισό αιώνα. Kι οι προσπάθειες των τελευταίων ετών να γίνουν όσα δεν έγιναν για πολλές δεκαετίες έχουν δημιουργήσει πολλά από τα σημερινά αδιέξοδα.
Αδιέξοδα, που σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να πάρουν τη μορφή του ευτράπελου. Όπως η κεντρική πλατεία της Μαλεσίνας στη Φθιώτιδα, που εμφανίζεται ως δάσος και δεν μπορεί να προχωρήσει η ανάπλασή της.
Αδιέξοδα, που σε πολλές περιπτώσεις ανατρέπουν τα παραγωγικά δεδομένα ενός τόπου. Δεν είναι μόνο ότι το 62% της Κρήτης χαρακτηρίζεται ως δάσος, γεγονός που αυτές τις ημέρες βρίσκεται στην επικαιρότητα. Το ίδιο πρόβλημα διατρέχει όλη την επικράτεια. Το 65% της Αιτωλοακαρνανίας, για παράδειγμα, εμφανίζεται ως δάσος. Το 1/5 των καλλιεργούμενων εκτάσεων της Φθιώτιδας είναι δασικά. Μία ιδιαίτερα παραγωγική κοινότητα της Ηλείας, η Μέλισσα. Όπως καταγράφει και το ρεπορτάζ της «ΥΧ», όπου καλλιεργούνται πατάτες, φράουλες και καλαμπόκια, εμφανίζεται δασοσκεπής σε ποσοστό 95%. Δεδομένα, βέβαια, που επιπρόσθετα καθιστούν αδύνατη ακόμη και τη σύνταξη των Σχεδίων Βόσκησης.
Ο αρμόδιος υπουργός, Κ. Σκρέκας, διαβεβαιώνει ότι κανείς αγρότης δεν θα χάσει τις επιδοτήσεις και τη γη που καλλιεργεί. Όλοι περιμένουν το εξάμηνο που ακολουθεί να διορθωθούν οριζόντια όλα τα πρόδηλα σφάλματα, ώστε να αποφευχθούν οι μαζικές δικαστικές προσφυγές.
Περιμένουν, ωστόσο, και τις νομοθετικές ρυθμίσεις που θα επιλύσουν το πρόβλημα όπου δεν φύεται μόνο ο ασπάλαθος. Όπως στην Κρήτη, αλλά και διαφορετικοί θάμνοι, που καθιστούν μια περιοχή δασική. Περιμένουν τις ρυθμίσεις για εκείνες τις εκτάσεις που θα χαρακτηριστούν τελικά ως δασικές. Σε αυτή την περίπτωση, δεν είναι λίγοι εκείνοι που θεωρούν ότι μία από τις μοναδικές επιλογές που υφίστανται όσο οι ρυθμίσεις του Συντάγματος δεν αναθεωρούνται είναι οι εκτάσεις αυτές να περάσουν ως «κατά χρήση γεωργικές».
Οι εξαγγελίες της κυβέρνησης το τριήμερο που ακολουθεί αναμένονται με ενδιαφέρον, γιατί οι δασικοί χάρτες δεν αφορούν μόνο την περιβαλλοντική βιωσιμότητα ενός τόπου, αλλά και την ίδια την οικονομική και κοινωνική συνοχή του.
πηγη: ypaithros.gr
