Οι Καλιδοναίοι προτιμούσαν την Ανδρίτσαινα όπου πήγαιναν με τα πόδια ή με άλογα…
Οι απόφοιτοι των Ελληνικών Σχολείων, στην περίπτωση που ήθελαν να συνεχίσουν τις σπουδές τους, έπρεπε να φοιτήσουν στα Γυμνάσια του Πύργου, της Κυπαρισσίας ή της Ανδρίτσαινας. Οι δυσκολίες, βέβαια, ήταν πάρα πολλές για την εποχή. Δεν ήταν εύκολο για όλους να παρακολουθήσουν ανώτερες σπουδές. Έτσι, αρκετοί νέοι, αν και είχαν τις απαραίτητες ικανότητες, στερήθηκαν τη μόρφωση, λόγω ελλείψεως οικονομικών πόρων.
Οι Καλιδοναίοι, που μπορούσαν να συνεχίσουν τις σπουδές τους, προτιμούσαν την Ανδρίτσαινα. Φυσικά, πήγαιναν με τα πόδια ή με άλογα. Έφευγαν το Σεπτέμβριο και γυρνούσαν τις γιορτές και το καλοκαίρι. Το υγιεινό κλίμα της Καλίδονας τους «έδωσε» επιπλέον δύναμη ψυχής και μυαλού, βοηθώντας τους να σπουδάσουν και να αποτελέσουν για τους συμπολίτες τους ιδανικά παραδείγματα.
Κάνοντας αναδρομή στο μακρινό παρελθόν του χωριού μας, σας παραθέτουμε παρακάτω επιστήμονες συμπατριώτες μας, που με τον αγώνα τους για την καλλιέργεια του πνεύματός τους, ενέπνευσαν κι άλλους νέους να ακολουθήσουν τα βήματά τους.
Αναστάσης Χριστοδουλόπουλος του Παναγιώτη (απόγονος του Χριστοδουλάκη)
Γεννήθηκε στην Καλίδονα το 1876. Τελείωσε την Ιατρική Αθηνών και μέχρι τα βαθιά του γεράματα προσέφερε τις ιατρικές του υπηρεσίες, όχι μόνο στο χωριό του, αλλά και σε όλη την ευρύτερη περιοχή. Χάρις τον επιστήμονα αυτό, το χωριό είχε πολύ κίνηση και ζωή. Έρχονταν, καθημερινώς, ασθενείς από τα γύρω χωριά, αποκαλώντας τον με το μικρό του όνομα «Αναστάση», θέλοντας να δείξουν το πόσο προσιτός ήταν προς όλους. Δεν ήταν απλά ένα παθολόγος. Ήταν, παράλληλα, γυναικολόγος και παιδίατρος. Παρασκεύαζε μόνος του φάρμακα, σύμφωνα με τις γνώσεις του για την κάθε περίπτωση ασθενούς. Παντρεύτηκε και απέκτησε δύο παιδιά, το Σπύρο και τη Μαρίκα. Η γυναίκα του ήταν αντίθετη να μείνει στο χωριό. Πήρε τα παιδιά και μετακόμισαν στην Αθήνα. Αυτός παρέμεινε πιστός στο καθήκον μέχρι τη στιγμή που πέθανε στο χωριό. Η κόρη του, Μαρίκα, πολύ όμορφη κοπέλα, είχε εκλεγεί «ΜΙΣ ΕΛΛΑΣ» το 1934 στον Καϊάφα.
Γεώργιος Δούκας του Νικολάου
Ήταν απόγονος των Δουκαίων -μιας από τις πιο παλιές οικογένειες της «Σάρενας», χαρακτηριζόμενοι ως γηγενείς. Γεννήθηκε στην Καλίδονα το 1896. Τελείωσε το Σχολαρχείο της Ανδρίτσαινας. Σπούδασε Μαθηματικός στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας. Υπηρέτησε στα Γυμνάσια της Φιγαλείας, της Ανδρίτσαινας, της Ζαχάρως και του Πύργου, από όπου συνταξιοδοτήθηκε με το βαθμό του Γυμνασιάρχου. Χαρακτηριστικό είναι ότι, όταν υπηρετούσε στην Ανδρίτσαινα, τα παιδιά της Καλίδονας τον ακολούθησαν και τα είχε υπό την προστασία του. Ήταν άνθρωπος με σπάνιο χαρακτήρα. Το χαμόγελό του ήταν το χαρακτηριστικό του. Προσέφερε πάρα πολλά στη μικρή κοινωνία του χωριού μας. Οι Καλιδοναίοι και τα παιδιά τους έχουν να θυμούνται πολλά από τον «Μπάρμπα –Γιώργη», όπως συνήθιζαν να τον λένε.
Χρήστος Χριστόπουλος του Δημοσθένη
Γεννήθηκε το 1897 στην Καλίδονα. Τελείωσε, παρέα με το Γεώργιο Δούκα, το Σχολαρχείο της Ανδρίτσαινας. Εισήχθη με εξετάσεις στην Ιατρική Σχολή Αθηνών. Δυστυχώς, σε ηλικία 22 ετών πέθανε, βυθίζοντας σε βαρύ πένθος την οικογένειά του. Η Καλίδονα στερήθηκε τις υπηρεσίες του.
Ο Κωνσταντίνος Χριστόπουλος του Δ (αδελφός του Χρήστου)
Γεννήθηκε στην Καλίδονα το 1902. Τελείωσε το Σχολαρχείο της Ανδρίτσαινας και με εξετάσεις εισήλθε στη Νομική Σχολή Αθηνών. Αφού τελείωσε τη Νομική, έκανε δικαστική καριέρα. Υπηρέτησε στην Πάτρα, στη Λαμία και στην Αθήνα ως Εισαγγελέας Εφετών. Για πολλά χρόνια διετέλεσε Προϊστάμενος Εισαγγελίας Εφετών. Αρκετοί πατριώτες μας έβρισκαν καταφύγιο στο γραφείο του για την επαγγελματική τους αποκατάσταση και όπου μπορούσε τους βοηθούσε. Υπήρξε για λίγο χρονικό διάστημα Υπουργός Δικαιοσύνης επί Μαρκεζίνη.
Ανδρέας Πούρνος του Γεωργιου
Γεννήθηκε στην Καλίδονα το 1903. Τελείωσε το Σχολαρχείο στην Ανδρίτσαινα και με εξετάσεις πέρασε στην Ιατρική Σχολή Αθηνών. Όταν τελείωσε τις σπουδές του, υπηρέτησε ως γιατρός στον τόπο του από το 1930 μέχρι το 1959, όπου και πέθανε. Γύριζε με το άλογο όλα τα χωριά για να προσφέρει τις ιατρικές του υπηρεσίες. Η πληρωμή του πολύ σπάνια γινόταν με χρήματα. Κυρίως του προσέφεραν αυγά, κοτόπουλα, λάδι κλπ. Υπήρξε πρόεδρος στο χωριό του και επί προεδρίας του έγινε και ο δρόμος που υπάρχει σήμερα. Το έργο άρχισε το 1936 και συνεχίστηκε μέχρι το 1940, οπόταν και σταμάτησε, γιατί κηρύχτηκε ο πόλεμος.
Ιωάννης Νικολόπουλος του Γεωργίου
Γεννήθηκε στην Καλίδονα το 1905. Τελείωσε το Σχολαρχείο της Καλαμάτας και με εξετάσεις πέρασε στο Τμήμα Φυσικής στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Φοίτησε μόνο δύο χρόνια, καθώς διέκοψε τις σπουδές του λόγω της επιστράτευσης τότε των νέων. Στην πορεία αρρώστησε και δεν μπόρεσε να συνεχίσει για να πάρει το πτυχίο του.
