3 Δεκεμβρίου: Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία-Όλοι διαφορετικοί… μα όλοι ίσοι

0
335

*Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία, τα μέλη του Σωματείου Παραπληγικών και Κινητικά Αναπήρων Ηλείας μιλούν στην «Πρώτη»

της Άννας Αγγελίδου – [email protected]

Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία η σημερινή, μία μέρα που έρχεται να μας θυμίσει σε όλους ότι εντός της κοινωνίας μας, υπάρχουν και άνθρωποι με αναπηρίες που διεκδικούν την δική τους θέση στο κοινωνικό γίγνεσθαι. Άνθρωποι της διπλανής μας πόρτας είναι εδώ και διεκδικούν αυτά που για όλους εμάς θεωρούνται αυτονόητα, όπως η πρόσβαση σε δημόσιες υπηρεσίες, σε καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος, σε ιατρεία ακόμα και στην εκπαίδευση, στην εργασία, σε όλα εκείνα τα μπορεί να φαντάζουν μικρά, όμως στην πραγματικότητα είναι πολύ σημαντικά για όλους. Τα προβλήματα της καθημερινότητας για τα άτομα με αναπηρία, πολλές φορές φαντάζουν ανυπέρβλητα κυρίως λόγω των εμποδίων που το ίδιο το κοινωνικό σύνολο θέτει. Ράμπες ακατάλληλες ή πολλές φορές μη προσβάσιμες, θέσεις στάσης – στάθμευσης ανύπαρκτες ή κατειλημμένες από ορισμένους που επιλέγουν να σταματήσουν σε αυτές, με το πρόσχημα του πεντάλεπτου και μία κοινωνία που μοιάζει να ξεχνά ότι οι άνθρωποι με αναπηρία υπάρχουν δίπλα μας 365 μέρες τον χρόνο. Η «Πρώτη» μίλησε με τα μέλη του Σωματείου Παραπληγικών και Κινητικά Αναπήρων Ηλείας, που εδώ και χρόνια αποτελούν την φωνή των ΑμεΑ σε όλο το Νομό και αγωνίζονται διαρκώς για όλα εκείνα που όλοι εμείς, θεωρούμε αυτονόητα στην καθημερινότητα μας.

Γιώργος Παπανικολόπουλος – πρόεδρος
«Η Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία, αποτελεί ουσιαστικά μία αφορμή προκειμένου να έρθουν στην επικαιρότητα τα μικρά αλλά και τα μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζουν όλοι οι άνθρωποι με αναπηρία στις μέρες μας. Οφείλουμε να αναγνωρίσουμε ότι τα τελευταία χρόνια έχουν γίνει σημαντικά βήματα, ως προς τη προσβασιμότητα των ατόμων με αναπηρία, χωρίς όμως ουσιαστικά να έχει αρθεί ο αποκλεισμός τους, από το κοινωνικό κυρίως γίγνεσθαι του τόπου μας. Εδώ και χρόνια δίνουμε μάχη, για όλα εκείνα τα οποία φαντάζουν αυτονόητα, όπως είναι η πρόσβαση σε δημόσιες υπηρεσίες, σε χώρους υγειονομικού ενδιαφέροντος, ψυχαγωγίας και άθλησης. Με πολύ κόπο έχουμε καταφέρει να υπάρχουν προσβάσεις, σε τραπεζικά υποκαταστήματα αλλά και σε δημόσιες υπηρεσίες, θέσεις στάσης και στάθμευσης για την εξυπηρέτηση των ΑμεΑ, ράμπες που να μην είναι επικίνδυνες στα πεζοδρόμια προκειμένου οι άνθρωποι με αναπηρία να μπορούν να κινούνται με ασφάλεια εντός των πόλεων. Ακόμα και η τοποθέτηση των ειδικών μηχανημάτων seatrack που επιτρέπουν την πρόσβαση των Ατόμων με Αναπηρία στη θάλασσα, ήταν κάτι το οποίο κατακτήσαμε μετά από σειρά πιέσεων, που συνεχίζονται κάθε χρόνο. Οφείλω να αναγνωρίσω ότι σε ορισμένες περιπτώσεις έχουμε βρει «ευήκοα ώτα» και ανθρώπους οι οποίοι πραγματικά ενδιαφέρονται και στηρίζουν τις δράσεις μας. Υπάρχουν όμως πάρα πολλές περιπτώσεις που παρά τις διαρκής οχλήσεις μας και τις υποσχέσεις που έχουμε εισπράξει κατά καιρούς, από αιρετούς, δεν έχει γίνει απολύτως τίποτα. Δεν είναι λίγες και οι φορές, που επειδή η πολιτεία αγνοεί τις ανάγκες μας, έχουμε ζητήσει τη στήριξη της εκκλησία και ειδικότερα του Σεβασμιότατου Μητροπολίτης Ηλείας και Ωλένης κκ. Αθανάσιου που βρίσκεται πάντα στο πλευρό μας ή και ιδιωτών προκειμένου ένα άτομο με αναπηρία να μπορέσει να πάρει ένα αναπηρικό αμαξίδιο, που είναι αναγκαίο για τη μετακίνηση του. Θέλω ωστόσο να σταθώ στο γεγονός ότι πολλοί συμπολίτες μας, δεν είναι ευαισθητοποιημένοι σε ζητήματα τα οποία άπτονται της αναπηρίας και αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να θεωρούν ότι μπορούν να κλείνουν τις θέσεις στάσης- στάθμευσης ή τις ράμπες των ΑμεΑ, μηδενίζοντας ουσιαστικά την δική μας δυνατότητα μετακίνησης. Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία, θέλω να καλέσω και τους επτά Δημάρχους της Ηλείας, να συνταχθούν μαζί μας και να βοηθήσουν προκειμένου η καθημερινότητα των Ατόμων με Αναπηρία να βελτιωθεί σημαντικά».

Τζίνα Αλεξανδροπούλου-αντιπρόεδρος
«Η Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία, αποτελεί ουσιαστικά μέρα ευαισθητοποίησης της κοινωνίας αλλά κυρίως μία ευκαιρία να ακουστούν οι άνθρωποι με αναπηρία και να αναγνωριστούν οι δυνατότητες τους και οι ανάγκες τους. Σαφώς υπάρχουν πολλά ζητήματα τα οποία μας απασχολούν στην καθημερινότητα μας, όπως είναι τα ιατρικά ζητήματα αλλά και η πρόσβαση σε κοινωνικές και δημόσιες υπηρεσίες, που πολλές φορές είναι περιορισμένη. Παράλληλα υπάρχουν ζητήματα προσβασιμότητας και σε μία σειρά από άλλες υπηρεσίες, όπως είναι στη περιοχή της Ζαχάρως το Αστυνομικό Τμήμα, ωστόσο υπάρχει η κοινωνική ευαισθησία από πλευράς των αστυνομικών και κάθε φορά που χρειαζόμαστε κάτι, έρχονται οι ίδιοι σε εμάς. Θεωρώ ότι τα τελευταία χρόνια, που οι άνθρωποι με αναπηρία απέκτησαν φωνή, έχουν γίνει σημαντικά πράγματα ωστόσο ως Σωματείο Παραπληγικών αγωνιζόμαστε προκειμένου να γίνουν ακόμα περισσότερα και κυρίως να ευαισθητοποιήσουμε την κοινωνία σε ζητήματα τα οποία άπτονται της αναπηρία».

Γιάννης Δημητρακόπουλος- Γενικός Γραμματέας
«Η Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία αποτελεί μία ευκαιρία για να ακουστούν οι άνθρωποι με αναπηρία, αλλά και τα προβλήματα τα οποία αντιμετωπίζουν. οι εορταστικές εκδηλώσεις και οι δηλώσεις στήριξης προς τα άτομα με αναπηρία, θεωρώ ότι είναι μόνο για το φαίνεστε, καθώς θα πρέπει να γίνουν πολλά περισσότερα από εκείνα τα οποία έχουν ήδη γίνει προκειμένου να βελτιωθεί η καθημερινότητα των ΑμεΑ. Ακόμα και η πολιτεία, μοιάζει να αδιαφορεί για τα ζητήματα των ΑμεΑ. Στη Ζάκυνθο, βρέθηκαν τυφλοί που είχαν το φως τους και κανένας δεν τους «ενόχλησε» ούτε τους ίδιους ούτε και τους γιατρούς που υπέγραψαν ψευδής βεβαιώσεις. Αντίθετα στις επιτροπές που περνούν οι άνθρωποι με αναπηρία, φροντίζουν να ρίχνουν το ποσοστό αναπηρίας κάτω από το 80% με αποτέλεσμα εκείνοι οι οποίοι έχουν πραγματικά προβλήματα να χάνουν σημαντικό κομμάτι των επιδομάτων που πρέπει να λαμβάνουν. Ένα μεγάλο πρόβλημα πέρα από το οικονομικό είναι και εκείνο της προσβασιμότητας κυρίως σε δημόσιους χώρους και υπηρεσίες κοινής ωφέλειας. Την ίδια στιγμή παρατηρείται ότι ακόμα και σε νέα κτίρια, όπου προβλέπεται να υπάρχει πρόσβαση για ανθρώπους με αναπηρία, οι κλήσεις από τις ράμπες είναι κυριολεκτικά επικίνδυνες για τους χρήστες. Έχει δοθεί αγώνας προκειμένου να υπάρχουν θέσεις στάσης και στάθμευσης σε όλες τις πόλεις της Ηλείας. Μπορεί στο δήμο Πύργου να έχουν γίνει ουσιαστικά βήματα τα προηγούμενα χρόνια, δεν ισχύει όμως το ίδιο και στην Αμαλιάδα που από τις 22 θέσεις που υπήρχαν σήμερα υπάρχουν μόλις επτά (7). την ίδια στιγμή και οι συμπολίτες μας δείχνουν να μην σέβονται τους ανθρώπους με αναπηρία, κάτι το οποίο φαίνεται από την όλη συμπεριφορά τους, καθώς είτε σταθμεύουν στις θέσεις που προορίζονται για τους ΑμεΑ είτε κλείνουν τις ράμπες των πεζοδρομίων, ενώ δεν είναι λίγες οι φορές που η συμπεριφορά προς τα άτομα με αναπηρία, είναι επιεικώς απαράδεκτη. Ακόμα και η μεταφορά των ατόμων με αναπηρία με το ΚΤΕΛ είναι ουσιαστικά ανύπαρκτη καθώς ούτε οι οδηγοί των λεωφορείων, με πρόσχημα, ότι δημιουργούνται ουρές, δεν θέλουν να κάνουν χρήση των λεωφορείων που διαθέτουν ράμπα και θα μπορούσαν να εξυπηρετούν τους ΑμεΑ. Αυτά δυστυχώς είναι μερικά μόνο από τα προβλήματα τα οποία καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε το 2024 το οποίο φεύγει σε μερικές ημέρες, ωστόσο εμείς συνεχίζουμε τον αγώνα μας για ένα καλύτερο και ισότιμο αύριο».

Στέφανος Δημητρακόπουλος- αναπληρωτής γραμματέας
«Για εμένα, την Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία, θα έπρεπε να την γιορτάζουμε, βγαίνοντας όλοι όσοι ανήκουμε στους ΑμεΑ στους δρόμους, προκειμένου να διαδηλώσουμε και να κατανοήσουν όλοι το πόσο δύσκολα περνάμε. Μας έχουν κόψει βασικά επιδόματα που έχουν να κάνουν με τα καρότσια ακόμα και τα ειδικά αναπηρικά παπούτσια και σταδιακά όπως πάει θα μας κόψουν και τα φάρμακα. Λέμε ότι είμαστε Ευρώπη, αλλά στην πραγματικότητα απέχουμε πάρα πολύ από όσα κάνει η Ευρώπη για τα άτομα με αναπηρία. Μας δίνουν 700€ το μήνα για να ζήσουμε και κάθε φορά που διεκδικούμε στα υπουργεία αυξήσεις η απάντηση είναι πάντα θετική, αλλά στο τέλος το μόνο το οποίο μένει είναι η κοροϊδία. Πέρα όμως από το οικονομικό, το μεγαλύτερο πρόβλημα που καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε έχει να κάνει με την προσβασιμότητα. Αγωνιζόμαστε στη Βάρδα για την ύπαρξη τριών θέσεων στάσης και στάθμευσης, δηλαδή για πράγματα που αλλού θεωρούνται αυτονόητα. Στην Αγγλία στους παραπληγικούς δίνεται 1750ευρώ επίδομα και ένα σπίτι 75τμ για να μπορέσουν να ζήσουν και στην Ελλάδα μας περνάνε πέντε φορές από επιτροπή, λες και να ξαναγίνουν τα άκρα μας».

Κώστας Κολόκας- αναπληρωτής ταμίας
«Η 3η Δεκεμβρίου έχει θεσπιστεί ως η Παγκόσμια Ημέρα, ατόμων με αναπηρία με σκοπό την προώθηση της κατανόησης της κοινωνίας σε θέματα αναπηρίας και την κινητοποίηση υπέρ των δικαιωμάτων αξιοπρέπειας και ευημερίας των ανθρώπων με αναπηρία. Είναι μια μέρα που μας υπενθυμίζει την υποχρέωση διασφάλισης, της ισότιμης πρόσβασης όλων, την ύπαρξη ενός φιλικού περιβάλλοντος, την ανάγκη συμμετοχής των ατόμων με αναπηρία στο κοινωνικό γίγνεσθαι. Ένα ακόμα σημαντικό κομμάτι είναι η πρόσβαση των παιδιών με αναπηρία στην εκπαίδευση. Θεωρώ ότι όλα τα προηγούμενα χρόνια έχουν γίνει σημαντικά βήματα που είναι προς τη σωστή κατεύθυνση και σα στόχο έχουν την ουσιαστική στήριξη των ατόμων με αναπηρία, ωστόσο μένουν να γίνουν πολλά περισσότερα προκειμένου να βελτιωθεί ουσιαστικά η καθημερινότητα των ΑμεΑ, κάτι για το οποίο αγωνίζεται το Σωματείο Παραπληγικών και Κινητικά Αναπήρων».

Ανδρέας Κωνσταντόπουλος – μέλος
«Η Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία, είναι ίσως η μοναδική ημέρα που ορισμένοι θυμούνται ότι στην κοινωνία υπάρχουν και άνθρωποι με αναπηρία. Εμείς αγωνιζόμαστε καθημερινά για πράγματα τα οποία θα έπρεπε να θεωρούνται αυτονόητα, όπως είναι η πρόσβαση μας, αλλά και το να είμαστε ισότιμα μέλη του κοινωνικού συνόλου».

Ιουλία Αλεξανδροπούλου- μέλος
«Δυστυχώς οι άνθρωποι με αναπηρία, υπάρχουν και ακούγονται μόνο μία ημέρα, δηλαδή την Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία, καθώς είναι σαν να μην υπάρχουν στην καθημερινότητα. Η πρόσβαση σε δημόσιες υπηρεσίες και καταστήματα είναι ουσιαστικά μηδενική. Εγώ προσωπικά χρειάστηκε να πάω στην τράπεζα και από την ειδική πόρτα ασφαλείας δεν υπήρχε η δυνατότητα να μπει το rollator το οποίο εμένα μου εξασφαλίζει τη μετακίνηση μου και έπρεπε να πάω με συνοδό. Παράλληλα στην Αμαλιάδα που ζω δεν υπάρχουν θέσεις στάσης και στάθμευσης, με αποτέλεσμα τις περισσότερες φορές να χρειάζεται να μετακινούμε με ταξί. Στη πλειοψηφία τους ακόμα και τα καταστήματα, δεν έχουν πρόσβαση, όπως δεν έχει πρόσβαση ο ΟΤΕ ή η ΔΕΗ. Οι ράμπες στα πεζοδρόμια τις περισσότερες φορές δεν είναι ελεύθερες για να μπορεί κάποιος να έχει πρόσβαση, με αποτέλεσμα να χρειάζεται πάντα να έχω την συνοδεία των γονιών μου γεγονός που δεν μου εξασφαλίζει την αυτονομία μου. Είμαι 41 ετών και σήμερα μπορεί να έχω την βοήθεια των δικών μου ανθρώπων, ωστόσο υπάρχει και το αύριο, που θα κληθώ μόνη μου να διαχειριστώ την καθημερινότητα μου, που υπό τις παρούσες συνθήκες μόνο εύκολη δεν θα είναι. Παράλληλα δεν μας δίνεται η δυνατότητα άθλησης, κάτι το οποίο έχουμε ανάγκη. Οι άνθρωποι με αναπηρία, δεν υπάρχουν μόνο στις 3 Δεκεμβρίου, υπάρχουν όλες τις ημέρες του έτους κάτι το οποίο θα πρέπει να γίνει κατανοητό από όλους. Θέλω να πιστεύω ότι ο κόσμος δεν γνωρίζει πόσο δύσκολη είναι η καθημερινότητα των ατόμων με αναπηρία και όχι ότι αδιαφορεί, για όλα όσα συμβαίνουν και κυρίως για τους ανθρώπους που υπάρχουν γύρω του».

Συγκλονίζουν τα στοιχεία της ΕΣΑμεΑ
Βαθαίνει η κοινωνική κρίση για τα άτομα με αναπηρία και χρόνιες/σπάνιες παθήσεις.
Σύμφωνα με πανελλαδική έρευνα που πραγματοποίησε η Εθνική Συνομοσπονδία Ατόμων με Αναπηρία (ΕΣΑμεΑ) και παρουσιάστηκε χθες αποκαλύπτεται η βαθιά ανισότητα την οποία εξακολουθούν να βιώνουν τα ανάπηρα άτομα στην Ελλάδα του 2024 .
Η ακρίβεια χτυπάει ανελέητα τα ανάπηρα άτομα αφού το 78% των ερωτηθέντων έχει μειώσει δαπάνες για την κάλυψη των βασικών αναγκών διαβίωσης, όπως δαπάνες για τρόφιμα ή ρούχα, ώστε να καλύψει τις ανελαστικές ανάγκες υγείας του. Αποκαλυπτικά είναι και στα στοιχεία και για την κυβέρνηση Μητσοτάκη, η οποία διαλύει το ΕΣΥ, φέρνει σε αδιέξοδο τους αναπήρους και μειώνει τις δομές που μπορούν να καλύψουν τις ανάγκες τους. Κάτω από τη βάση παίρνουν οι δημόσιες δομές υγείας στα θέματα προσβασιμότητας, με μόλις 3 στους 10 ερωτηθέντες να χαρακτηρίζουν ως «καλό ή πολύ καλό το επίπεδο προσβασιμότητας». Τραγικό βαθμό ως προς την παροχή υπηρεσιών πήρε και ο ΕΟΠΠΥ με τον γενικό μέσο όρο αξιολόγησης των παροχών και των υπηρεσιών του να βρίσκεται στο 5,2/10. Επιπρόσθετα, μόλις το 38% των ερωτώμενων δήλωσαν ικανοποιημένοι από την επάρκεια εξειδικευμένων και οργανωμένων κέντρων διάγνωσης, παρακολούθησης, διαχείρισης και θεραπείας.
Ο πρόεδρος της ΕΣΑμεΑ, Ιωάννης Βαρδακαστάνης, τόνισε τη μεγάλη σημασία που έχουν οι επιστημονικές μελέτες σχετικά με την αναπηρία και τις χρόνιες-σπάνιες παθήσεις καθώς φέρνουν την Πολιτεία προ των ευθυνών της: «Τα αναλυτικά αποτελέσματα και συμπεράσματα της έρευνας που προέκυψαν από και για καθεμία και κάθε έναν από εμάς θα αποτελέσουν το κύριο συλλογικό εργαλείο για τον σχεδιασμό πολιτικών και τη διεκδίκηση των δικαιωμάτων μας, πάντα με γνώμονα την κεφαλαιώδη αρχή “Τίποτα χωρίς εμάς”. Με αυτή την έρευνα θέλαμε να βοηθήσουμε να γίνουν πιο κατανοητές οι θέσεις του αναπηρικού κινήματος, να βοηθήσουμε να δοθούν λύσεις πιο φιλικές και πιο κοντά στις ανάγκες του κόσμου που εκπροσωπούμε».

Σύμφωνα με την έρευνα:
• Το 31% των ατόμων με αναπηρία/χρόνια/σπάνια πάθηση αντιμετώπισαν μεγάλη δυσκολία να λάβουν τις υπηρεσίες υγείας που χρειάστηκαν τα τελευταία δύο χρόνια.
• Σημαντικό τμήμα των ατόμων με αναπηρία/χρόνια/σπάνια πάθηση αναφέρουν ότι στερήθηκαν τουλάχιστον μία φορά φάρμακα ή άλλα φαρμακευτικά σκευάσματα (34%), υπηρεσίες αποκατάστασης (33%) και υπηρεσίες ψυχικής υγείας (30%).
• Το 43% των ατόμων με αναπηρία/χρόνια/σπάνια πάθηση βρέθηκε να στερείται αναγκαίας οδοντιατρικής φροντίδας, το 40% χρειάστηκε διαγνωστικές εξετάσεις που δεν μπόρεσε να πραγματοποιήσει και το 39,5% δεν είχε πρόσβαση τουλάχιστον μία φορά σε αναγκαία ιατρική εξέταση ή θεραπεία κατά τα τελευταία δύο χρόνια.
• Δημόσιες δομές υγείας: Μόλις 3 στους 10 ερωτηθέντες χαρακτηρίζουν ως καλό ή πολύ καλό το επίπεδο προσβασιμότητας, ενώ τα μεγαλύτερα ποσοστά αρνητικών κρίσεων για το επίπεδο προσβασιμότητας των δημόσιων νοσοκομείων καταγράφηκαν από τα άτομα με εγκεφαλική παράλυση, σπάνιες παθήσεις, νευρολογικά νοσήματα, ρευματικά νοσήματα, τύφλωση, νευρομυϊκές παθήσεις και κινητική αναπηρία.
• Η γενική εικόνα που προκύπτει από τις αξιολογήσεις των διαφόρων κατηγοριών παροχών και υπηρεσιών του ΕΟΠΥΥ καταδεικνύει χαμηλά ποσοστά ικανοποίησης στην πλειονότητα των παραμέτρων που αξιολογήθηκαν. Ο γενικός μέσος όρος αξιολόγησης των παροχών και υπηρεσιών του ΕΟΠΥΥ βρίσκεται στο 5,2/10.
• Νοσοκομειακή περίθαλψη: Η μέση τιμή αξιολόγησης για το σύνολο των παραμέτρων της νοσοκομειακής περίθαλψης που αξιολογήθηκαν που είναι το 4,7/10. Ο θετικότερος βαθμός ικανοποίησης εκφράστηκε για την παράμετρο που αφορά την αντιμετώπιση από το προσωπικό, με τρόπο που να σέβεται την αξιοπρέπεια, την ατομικότητα και την ιδιωτικότητα των νοσηλευόμενων, με μέση βαθμολογία 6,34/10.
Καθόλου ή ελάχιστα ικανοποιημένοι βρέθηκαν να είναι οι συμμετέχοντες ιδιαίτερα από:
• Τον χρόνο αναμονής στα τμήματα επειγόντων περιστατικών (ΤΕΠ), με το 56,5% να εκφράζει ικανοποίηση από 1 έως 3.
• Την επάρκεια ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού, με το 55% να εκφράζει ικανοποίηση από 1 έως 3.
• Την επάρκεια υλικού φροντίδας νοσηλευομένων ασθενών (κλινοσκεπάσματα κ.λπ.) (48,4% βαθμός ικανοποίησης από 1 έως 3).
• Αναφορικά με τη διαθεσιμότητα εξειδικευμένων και οργανωμένων κέντρων διάγνωσης, παρακολούθησης, διαχείρισης και θεραπείας, που να καλύπτουν τις εξειδικευμένες ανάγκες της πάθησης, το γενικό ποσοστό των αρκετά και πολύ ικανοποιημένων υπολογίστηκε σε 38%.
• Προσωπικός Γιατρός: Σε περίπτωση που χρειάστηκαν να απευθυνθούν σε κάποιον πάροχο υπηρεσιών υγείας για να εξεταστούν ή/και να λάβουν ιατρική συμβουλή για κάποιο όχι οξύ ή επείγον πρόβλημα υγείας που αντιμετώπισαν, μόνο οι μισοί από τους υπαχθέντες στο θεσμό του προσωπικού γιατρού, απευθύνθηκαν σε αυτόν/ην.