Κανένα ενδιαφέρον δεν υπάρχει εδώ και αρκετά χρόνια για να δοθεί τέλος στη συνεχή καταστροφή του
Εικόνα διάλυσης και μεγάλης δυσφήμησης σε ένα πολυσύχναστο σημείο μεταξύ Πύργου και Κατακόλου, παρουσιάζει το πρώην εργοστάσιο της “Κεραμικά ΟΛΥΜΠΙΑ”, το οποίο επί σειρά ετών έχει αφεθεί εντελώς στην «τύχη» του.
Εντελώς άχρηστες εγκαταστάσεις , διαλυμένα οικοδομικά υλικά και λογής από παλιά αντικείμενα και σκουπίδια, συνθέτουν το σκηνικό της πλήρους καταστροφής στο παλιό εργοστάσιο, το οποίο ξεκίνησε να λειτουργεί από το 1981 στην κατασκευή κεραμικών και έβαλε οριστικό «λουκέτο» το 1997.
Η πάλαι ποτέ «ανθηρή» επιχείρηση εδώ και αρκετά χρόνια έχει περάσει στην ιδιοκτησία μεγάλου τραπεζικού ομίλου, χωρίς ωστόσο να έχουν ληφθεί μέτρα για την προστασία του χώρου από τους εκάστοτε αδίστακτους εισβολείς.
Αντίθετα οι εγκαταστάσεις εγκαταλείφθηκαν, απαξιώθηκαν και ρημάχτηκαν και πέρα από τα περισσότερα μεταλλικά αντικείμενα που υπήρχαν εκεί και “εξαφανίστηκαν”, άγνωστοι έχουν προκαλέσει ζημιές ακόμα και στους υπέροχους φούρνους αλλά και πολλούς άλλους χώρους των εγκαταστάσεων.
200 εργαζόμενοι
Σύμφωνα με δημοσιεύματα της εποχής που έκλεισε οριστικά και αμετάκλητα η “Κεράμικα ΟΛΥΜΠΙΑ” (1997), ρίχνοντας στην αβεβαιότητα τους 200 εργαζόμενους που απασχολούσε, τα προβλήματα της επιχείρησης άρχισαν το 1993 και μαζί τους οι καθυστερήσεις στην καταβολή των δεδουλευμένων, οι αναγκαστικές άδειες άνευ αποδοχών και η εκ περιτροπής απασχόληση…
Το «Κεράμικα» μαζί με άλλες παλιές βιομηχανικές μονάδες της περιοχής, οι οποίες με τη σειρά τους έχουν κλείσει οριστικά, αποτελούν «ζωντανό» τεκμήριο μιας εποχής που υπήρχαν άφθονες θέσεις εργασίας, σε αντίθεση με ότι συμβαίνει σήμερα που η κύρια πηγή εισοδήματος για τους νέους είναι οι αγροτικές καλλιέργειες και τα μικρά καταστήματα (κυρίως διανομών).
Δυστυχώς όμως οι αρμόδιοι για τα παλιά βιομηχανικά κτίρια δεν έχουν μεριμνήσει όπως θα έπρεπε για την αξιοποίησή τους, παρά τις προσπάθειες που γίνονται για την πώληση ή εκμίσθωση κάποιων εξ αυτών.
Και όσο περνάει ο καιρός, δυστυχώς, οι εγκαταστάσεις τους γίνονται έρμαιο του χρόνου αλλά και του πλιάτσικου που γίνεται διαρκώς από «γνωστούς-άγνωστους» κυνηγούς μετάλλων και άλλων αξιόλογων υλικών…
