Μας χωρίζουν μόλις 11 ημέρες από την 31η Μαρτίου ημέρα εκπνοής της παράτασης της αναστολής εργασίας των ανεμβολίαστων υγειονομικών. Η επόμενη μέρα, σύμφωνα με τις μέχρι τώρα ανακοινώσεις του υπουργού Υγείας, Θάνου Πλεύρη, επιφυλάσσει την απόλυσή τους.
Σύμφωνα με τα στοιχεία της ΠΟΕΔΗΝ (Πανελλήνια Ομοσπονδία Εργαζομένων στα Δημόσια Νοσοκομεία) οι υποψήφιοι προς απόλυση ανέρχονται σε 15.000 υγειονομικούς. Από αυτούς οι 10.000 δεν ολοκλήρωσαν τον εμβολιασμό τους και 5.000 είναι σε αναστολή.
Σε τοπικό επίπεδο, ο αριθμός των υγειονομικών που είναι σε αναστολή ανέρχονται στους 200.
Η «ΠτΚ» φιλοξενεί σήμερα τις απόψεις της κ. Χριστίνας Πουλοπούλου, νοσηλεύτριας του Καραμανδανείου η οποία μετά από 22 χρόνια προσφοράς στο δημόσιο σύστημα υγείας, βρέθηκε τον περασμένο Σεπτέμβριο εκτός του εργασιακού της χώρου στο πλαίσιο, όπως η ίδια μας επισήμανε: «Μιας άκρως τιμωρητικής απόφασης της κυβέρνησης» με την αιτιολογία ότι αποτελεί «απειλή για τη δημόσια υγεία».
Αρχικά η κ. Πουλοπούλου τονίζει: «Δεν θα επιτρέψουμε εμείς να γίνουν απολύσες και δεν μπορούν να γίνουν απολύσεις βάση του Συντάγματος» και προσθέτει:
«Οπως έχουν δείξει μέχρι σήμερα τα γεγονότα και η εξέλιξη των πραγμάτων το ζήτημα είναι καθαρά πολιτικό. Δεν τίθεται κανένα ζήτημα δημόσιας υγείας. Είναι πλέον αποδεδειγμένο απ’ όλα τα συμβάντα που έχουν καταγραφεί εντός των νοσοκομείων. Εμείς εκδιωχθήκαμε ως ”μιάσματα” και απειλή για τη δημόσια υγεία. ΑΥτό έχει πέσει πλέον στο κενό. Εδώ και αρκετούς μήνες δυστυχώς όλοι οι συνάδελφοί μας που είναι στην πρώτη γραμμή νοσούσαν ο ένας μετά τον άλλο. Υπάρχουν οι μαρτυρίες ασθενών που έχουν μπει για χειρουργείο και κόλλησαν κορονοϊό. Υπάρχουν μαρτυρίες ασθενών που νοσηλεύτηκαν για παθολογικούς και άλλους λόγους και κόλλησαν κορονοϊό. Επομένως η ενδονοσοκομειακή μετάδοση ήταν γεγονός και μάλιστα εκτεταμένο. Χιλιάδες ήταν οι υγειονομικοί όλο αυτό το διάστημα που νόσησαν. Επομένως ο κίνδυνος δεν ήμασταν εμείς από τη στιγμή που όλοι νοσούν και μεταδίδουν. Αυτό λοιπόν αποδεικνύει στην πράξη ότι δεν υπήρχε κανένας λόγος εμείς να βρεθούμε εκτός συστήματος υγείας. Προσωπικά υπηρετώ 22 χρόνια το δημόσιο σύστημα υγείας, ως νοσηλεύτρια. Αλλοι έχουν συμπληρώσει 30 χρόνια προσφοράς. Στις δικές μας πλάτες και όλων των συναδέλφων στηρίχτηκε το σύστημα υγείας όλα αυτά τα χρόνια».
@ Στο ερώτημά μας πώς βιώνουν όλους αυτούς τους μήνες που έχουν χάσει κάθε δικαίωμα ως εργαζόμενοι η κ. Πουλοπούλου απαντάει:
«Βιώσαμε και βιώνουμε όλα τα άσχημα συναισθήματα της περιθωριοποίησης, της απομόνωσης, της αποξένωσης. Προσωπικά επειδή και μέλος του ΔΣ του Καραμανδανείου βίωσα μία ιδιαίτερα άσχημη απόρριψη. Από μόνο του το ΔΣ του νοσοκομείου χωρίς να υπάρχει σχετική νομοθεσία αυτόματα με έθεσαν εκτός. Ζήτησα αιτιολόγηση γι’ αυτή την απόφαση από τη στιγμή μάλιστα που οι συνεδριάσεις δεν γίνονταν διαζώσης αλλά εξ αποστάσεως απάντηση μέχρι σήμερα δεν έχω πάρει.
@ Επιμείναμε στο οικονομικό σκέλος αυτή της υπόθεσης που είναι ιδιαίτερα βαρύ καθώς πίσω από αυτούς τους εργαζόμενους που είναι σε αναστολή υπάρχουν οικογένειας και ανοιχτές υποχρεώσεις.
«Εάν δεν είχαμε τη βοήθεια και τη στήριξη τους ενός προς τον άλλο δεν θα είχαμε καταφέρει να σταθούμε στα πόδια μας. Είμαστε πολλοί οι υγειονομικοί που βρισκόμαστε σε αναστολή και εκτός από τη μεταξύ μας αλληλοϋποστήριξη, έχουμε δίπλα μας μεγάλες κοινωνικές ομάδες που πιστεύουν στο δικαίωμα της επιλογής μας και μας στηρίζουν. Αγωνιζόμαστε με το κεφάλι ψηλά. Οι εκπαιδευτικοί, η πολεμική αεροπορία, η εκκλησία, οι στρατιωτικοί, απλός κόσμος, οι Αγωνιζόμενοι Πολίτες Πάτρας μας έχουν στηρίξει πάρα πολύ οικονομικά σε αντίθεση με τους συναδέλφους μας. Πιστεύουμε ότι εμείς δεν εκδιωχθήκαμε για το εμβόλιο αλλά για να μειωθεί το ανθρώπινο δυναμικό και να γίνουν οι απολύσεις από το δημόσιο καθώς ο βασικός στόχος είναι η ιδιωτικοποίηση του ΕΣΥ. Κι αυτό είναι κάτι που το βλέπουμε στις μέρες μας.
@ Εσείς γιατί επιλέξατε να μην κάνατε το εμβόλιο; Από φόβο; Από δυσπιστία;
«Δεν σας κρύβω ότι αρχικά είχα τις αμφιβολίες μου. Είπα θα το δω θα περιμένω λίγο και θα αποφασίσω. Δεν ήμουν αρνητική αλά επειδή ήταν ένα καινούργιο σκεύασμα ήθελα να περιμένω λίγο να γίνουν καταγραφές και να αποφασίσω. Με την πάροδο όμως του χρόνου την καταγραφή των παρενεργειών που τεκμηριώνουν πάρα πολλές μελέτες και έρευνες και κυρίως η υποχρεωτικότητα
με ώθησε στην απόφαση να μην εμβολιαστώ».
@ Αρκετοί υγειονομικοί τονίζουν ότι αν κάποιος υγειονομικός δεν εμπιστεύεται την επιστήμη τότε πώς θα μπορέσει να την προσφέρει στον ασθενή του; Ποια είναι η δική σας απάντηση σε αυτό;
«Η επιστήμη μέσω της αμφισβήτησης προοδεύει και εξελίσσεται. Είμαστε επιστήμονες υγείας, έχουμε εργαστεί και προσφέρει πολλά στον ασθενή. Στην επιστήμη βασίζεται όλη μας η εργασία επομένως δεν τίθεται θέμα αμφισβήτησης. Από κει και πέρα τι θα βάλω στο σώμα μου αφορά μόνο εμένα. Δεν είναι θέμα επιστήμης. Και ποτέ ένας εμβολιασμός δεν μπορεί να είναι υποχρεωτικός. Καμία επιστήμη δεν υπαγορεύει και δεν υπηρετεί την υποχρεωτικότητα της ιατρικής πράξης. Επομένως για ποια επιστήμη μιλάμε;»
@ Ολα δείχνουν ότι η κυβέρνηση θα προχωρήσει στην εφαρμογή της απόφασή της να απολύσει από το δημόσιο σύστημα υγείας όλο το ανεμβολίαστο προσωπικό. Πώς θα αντισταθείτε;
«Σήμερα γίνεται μία πανελλαδική μαζική διαμαρτυρία στην Αθήνα. Επίσης εδώ και ένα μήνα περίπου έχουμε κάνει κατάληψη έξω από το υπουργείο Υγείας και δεν θα κάνουμε πίσω αν δεν δικαιωθούμε. Με την ευκαιρία που μου δίνεται θέλω να θέσω έναν κοινωνικό προβληματισμό.
Η κυβέρνηση έλαβε μία απόφαση για να θέσει σε αναστολή καθηκόντων τους ανεμβολίαστους υγειονομικούς ωστόσο δεν βρέθηκε ούτε ένας διοικητής νοσοκομείου ή δημόσιας δομής υγείας να αρνηθεί να την εφαρμόσει. Αυτό πιστεύω ότι πρέπει να μας προβληματίσει».
pelop.gr
